ekşi'de ve burada, engin yurtdışı deneyimlerini sözlükçülerle paylaşan yazar. dubai'den bildiriyor. ekşi'de bir arkadaşla diyalog kurmuş, ben de ondan öğrendim.
iyi de, ben zaten tanıyorum bu adamı ya. hayatta tanıdığım en kaliteli, en satmaz, en güvenilir insanlardı bunlar. kendileriyle oturup iki bardak çay içmek bile şeref verir insana; öyle adamlar...
mesela benim gibiyseniz memleket nere senin sorularında birkaç dakika düşünürsünüz.
çünkü anne babanız başka bir ülkede doğup büyümüş sonra göçetmiştir. siz başka bir şehirde doğmuş olmanıza rağmen başka bir şehrin nüfusuna kayıtlısınızdır. yetmez gibi 6 yaşında doğduğunuz şehirden ayrılıp başka şehirde büyümüşsünüzdür.
işte bu durumda memleketin anne babanın geldiği yer mi, doğduğun yer mi, nüfusuna kayıtlı olduğun yer mi yoksa büyüdüğün (namı diğer doyduğun) yer mi olduğu büyük önem taşımaktadır...
zencilerin saat,bujiteri satmak icin yeni yeni ulkemize gelmeye basladigi yillardi. bir gun dukkana 2 tanesi geldi icecek bir seyler isteyip oturdular. adamlar renkli. bizim semte nerden, nasil girmisler merak konusu. oturanlardan biri sordu tabi klasik soruyu.
-memleket nere? bozuk ama sirin bir turkce ile :
-kastamonu, taskopru. arkadasda sivas susehri. koptuk tabi.
expat'larin bol oldugu yerde, yabanci oldugunuzun anlasildigi yerde, bol yabancili kluplerde sikca sorularin sorudur. yani sadece bize ozgu degildir.
bizim zenciler senegalli cikti. uzun sure geldiler. pazara saat, incik boncuk getiriyorlardi. arkadas olduk. birinin adi muhammed, digeri rasid'di. degisik yemekler filan yaptilar. yedik, muhabbet ettik. guzel adamlardi.
simdi bana kim sorsa senegalliyim derim.
