bir cristopher nolan güzelliği. bu sefer olacak diye düşünüp 2. kez izlediğim film. yine kafamda deli sorular bırakmıştır.
--spoiler--
şimdi efendim lenny'in hafızası her 15 dakikada bir siliniyor da niye bir kere bile elindeki fotoğraf makinesini sorgulamıyor? lenny'in göğüsündeki "john g. raped and murdered my wife" dövmesini nasıl yaptırıldığı gösterilmemiş onu kendisi mi yaptı? john g. aslında teddy. yani natalie, jimmy'i (natalie'nin sevgilisi) kurtarmak için mi lenny'i, teddy'in üstüne saldı? lenny, teddy ile nasıl tanıştı? of.
--spoiler--
tam şu an bitirdiğim filmdir.
sahnelerin geri geri gittiğini bilerek izlenmesi gereken bir filmdir yoksa siz ne olduğunu anlayana kadar filmin yarısını kaçırırsınız.
psikolojim bozuldu resmen amk. bu nedir böyle. film değil başka bişey.
ghajini ye ilham kaynağı olmasına rağmen ondan öne geçememiş, ama yine de güzel ve izlenmesi gereken bir film. kötü film değil. sadece ghajini ondan daha iyi.
yarısı normal kronolojide yarısı sondan başa doğru devam edip ortasında biten filmdir. bu yapısıyla ne olmuştu lan demin dedirtir sık sık. ön belleğinizi zorlar ve karakteri yaşamanızı sağlar. bu yüzden ikinci kez izlediğinizde olaya daha çok hakim olursunuz.
pür dikkat bir izleme gerektirir. öyle sağa sola bakarken durdurmazsanız kopabilir. ugraşılırsa tek seferde kurgusu çözülüp ikincisinde bütün taşları yerine oturtabilirsiniz. öyle her ayrıntıyı anlayacam diye de uğraşmamak gerek tabi. yoksa film filmlikten çıkar. paragraf sorusu çözüyormuş havasına girersiniz.
kısaca süper kurgu ve marjinal olay akışıyla ölmeden izlenmesi gereken filmler arasındadır.
yarım saat kadar önce izlediğim filmdir. ilk başlarda zorlansam da ileri-geri olayını anladığım an film beni o kadar da yormadı. ilk olarak ghajini'yi izlemiştim ve yorumlardan da memento ile arasındaki benzerlikler okumuştum. ancak belli başlı şeyler dışında benzerlik yok. bi kere kurgu ve işleniş farklı.
film zor evet dikkatlice izlemek gerekiyor ama ben ipucu sahneleri yakalamıştım
--spoiler--
akıl hastenesinde sandalyede oturan sammy'nin anlık esas oğlan olduğu sahne
haliyle lan nooluyo gibi bir düşünce yerleştiği için filme daha şüpheci yaklaştım. film bana biraz da shutter island'ı hatırlattı.velhasıl gayet güzel bir film ama benim için bir bulut atlası kadar zor değildi.
böyle bir film nasıl anlatılır ki. spoiler vermeden konuyu anlatsak kim anlayacak sanki?
tam anlamıyla hafızayı zorlayan, her sahnesinde ayrı bir olay olan, uzun polemikler oluşturmuş bir filmdir. hatta çokça kişinin filmde mantık hatası aramasına şahit olmuşumdur ki hepsi de pes etmiştir.
itiraf etmem lazım, bende filmi bir defa durdurup geriye gidip ne olduğuna baktım. geriye giderken aslında ileriye gitmiş oldum ki filmi izleyenler ne demek istediğimi anlayacaktır, izlemeyenlerse ne biçim film lan bu diyeceklerdir.
aslında filmin en güzel özeti şu sahnedir.
+şimdi ben napıyorum? aa evet bu adamı kovalıyorum.
-dıkşıınnn
+hayır o beni kovalıyor.
filmi izleyip bitirenler hala bir sürü soru işaretine sahiptir. bu neden böyleydi bu neden şöyleydi diye sorup filmi tekrar izlerler ve sorularına cevap bulurlar lakin yeni sorulara sahiptirler ve filmin içinde yeni keşifler yapmışlardır.
sinema tarihinin en iyi kurgusuna sahip aşmış filmdir kısaca ve bu filmi izlemek için gereken şartlar vardır.
1-mümkünse tek başınıza izleyin. yanınızda sürekli sorular soran yada yorumlar yapan bir salak olmasın.
2-kafanız boş olsun ki filme odaklanın. sadece filmi düşünün.
3-tek bir kareyi bile atlamayın.
4-geriye sarıp ''şurda ne olmuştu ya'' yada ''bu neden böyle'' demekten utanmayın, kendinizi geriye sarıp ne olduğuna bakarak salak hissetmeyin, emin olun salak değilsiniz, film herkesi aynı duruma düşürüyor.
5-kontrolün filme geçmesine asla izin vermeyin. yani ''dur bi kahve alıp geleyim öyle devam ederim'' derseniz geçmiş olsun size.
6-gerekirse yanınızda not defteri bulundurun. filmin kahramanı bile tutuyor siz neden tutmayasınız? çünkü film bi ters bi düz gidiyor ve sizi tenis topu gibi duvardan duvara çarpıyor.
filmi anlayabilmek ve her şeye hakim olmak için tekrar izlemeniz normal. sorun şu : tekrar izlediğinizde elinizde nurtopu gibi yeni sorular ve yeni anlamadığınız konular oluyor.
sonuç olarak teddy nin filmin sonunda yani başında anlattıkları doğru mu değil mi yıllardır hala tartışılmakta. birçok sinema eleştirmeni teddy nin anlattıklarına doğru diyor.
peki film neden 2001 yılında oscar ödüllerinde ''en iyi kurgu'' ödülünü almadı derseniz, oscar jürisi filmi anlayabildi mi ki ödül verebilsin? onlar bile yeni yeni çözmüşlerdir bu filmi.
Christopher Nolan'ın insanı aklının her köşesinden tutup sarsan filmi. filmi izlerken neyin ne olduğunu anlamak için hemen hemen her sahneyi pür dikkat seyretmeniz gerekmektedir. Zaten Nolan'ın filmlerinde yaptığı da insanı sarsabildiği kadar sarsmak oluyor. Tabi bu sarsıntı anormal olaylar üzerinden değil de herkese yakın olaylar üzerinden veriliyor ki bu daha da sarsıcı olsun.
Filmi izlerken sonunda çıktığı kapı düşünülecek olursa bana martin scorsese'nin "shutter island"ını anımsattı. özellikle karı-kocanın hali. Filmin tek ve en büyük eksikliği kesinlikle müzikleri. Nolan bu işi iyi becerirdi ama bu filmde müzikler çok kısır.
bir de bu filmle aynı konuyu taşıyan, başrolünü dünyanın en karizmatik erkeği amir khannın oynadığı ''ghajini'' adlı film vardır. izlemeyen çok şey kaybeder.
edit: eksiciler tabi sizide anlıyorum amir khan kıskanılmıycak adam değil.
büyük bir hevesle etrafımdaki iki üç kişiye izlettiğim, bu ne şimdi sonunu biliyoruz zaten amk şeklinde yorum yaptıklarını tespit edince o kişilerle eskisi kadar görüşmememe neden olan başyapıttır.
