yakın zamanda anneme teşhisi konulan, çok yaygın bir kanser türü.
yaygın olsa da diğer kanser türleri gibi, kemoterapi ve ışın tedavi dışında doğru dürüst tedavisi bulunmayan kanserdir ayrıca. erken teşhis her kanserde olduğu gibi, meme kanserinde de çok önemlidir. annem maalesef biraz geç farketmiş, ve kanserli hücre vücudun diğer kısımlarına da sıçramış. kanserll hücrenin türediği ana bölge her ne kadar ameliyat ile temizlense de, vücudun diğer bölgelerine de sıçradığı için kemoterapi görmek zorunda kalacak.
hayat bu arkadaşlar. anı yaşarken eğer o an mutluysak, geleceğimizde sanki hiçbir şeyin kötüye gitmeyeceğini düşünerek keyfekeder durumlara sokarız kendimizi. ama mutluluğun kendisi zaten kısa olduğu için, o anlık keyfekederlik durum kendisini bir anda umutsuzluk, ama aynı zamanda güce inancı tam olan garip bir ruh haline sokuverir insanı.
kanser ölümleri bu kadar artmışken ciddi farkındalık kazanmamız gerekiyor. Meme kanseri kontrollerinin bu kadar kolay olduğunu bilmiyordum, izleyin izlettirin (bkz: ) https://www.youtube.com/watch?v=ORrKcdHnc3E
bol bol okşanan avuçlanan memelerde görülme ihtimali çok çok daha düşüktür.
sevgili eşimi meme kanserinden korumak adına yemek yaparken, bulaşık yıkarken, diş fırçalarken.. kısacası her fırsatta ve her canım istediğinde memelerini avuçlar sıkarım. hem organik hem etkili bir yöntemdir bu.
göğüs değil meme kanseri. bunu söylerken utanmayın.
ve abilerim ablalarım kardeşlerim, şu memeyi en azından elle arada bir kontrol edin.
dalga geçmiyorum, en azından sevişirken sevgilinizin memelerindeki sertliği siz fark edebilirsiniz. Ki bu fark ediliş bir insanı çok ciddi bir süreçten kurtarabilir.
Peşin edit: Bir çok doktor erken teşhis fırsatını kaçırmış hastanın eşine " sen de mi hiç fark etmedin" sorusunu sormaktadır.
unutmak istediğim hastalık. neyse de kontrol periyodu 3ayda birden 6 ayda bire çıktı annem için. ailemizde bu hastalık yok bizde çıkmaz demeyin, senede en az 1 defa mamografi çektirin.
canım halam, 1987'de önce sağ memesinde tehşis edildi bu illet, dönemin tıbbi imkanları ve hastalığın hızlı yayılması sonucu sağ memesini almak zorunda kaldılar. 2 yıl kadar sonra, şeker hastalığına bağlı damar tıkanıklığı ve ve kangren sorunu yaşadı sağ kolunda...dirsekten aşağı kolunu kesmek durumunda kaldılar...1989'senesinde canım halam "solak" oldu...90'larin başında, kanser diğer göğüste de görüldü, 92 senesinde de sol memesi alındı. bu hastalık silsilesi 1925 doğumlu halamın peşini 2013 yılına kadar bırakmadı. defalarca kanserle.mucadele etti her seferinde o kazandı... hayatımda tanıdığım en güçlü kadın, en hayat dolu insan... mekanın cennet olsun... adın kızımla yaşamaya devam ediyor...
malesef geçtiğimiz sene annemin de yakalandığı, süründüren hastalık. allahtan şans eseri ilk evrede tespit edildi ve şu an tedavi sürecindeyiz. lütfen çevrenizdeki hanımları belirli aralıklarla gidip muayeneden geçmeleri için bilinçlendirin. bu arada tedavi sürecinde en önemli şey kesinlikle moral arkadaşlar. biz tedavi süreci çok yoğun olduğu için anneme sağlık sigortası yaptırdık, halkbank'ın mutlu kadınlar sigortası. kadınlara özgü kanser türleri için özel bir sigorta. içinde %50 indirimli mamaografinin yanında, estetik ve güzellik hizmetlerini de karşılıyor. sigorta yaptırmayı düşünenler bakabilir. böyle sıkıntılı konularda birbirine destek olmak lazım.
bugün eski eşimin başına geldiğini öğrendiğim hadise. yaptığım araştırmalara göre can sıkıcı bir süreç ve bu süreçte moralli olmak gerekiyor. kötü ayrılmadığımız ve çocuğumuz olduğu için zaten her zaman desteğim de evre 3 lenflere yayılmış. başına gelen varsa tavsiyelere ve izmirde doktor önerilerine açığım.
böylesine ciddi bir hastalığın başlığına hala dalga geçme temalı entry yazan, muhtemelen zeka ve empati yoksunu şahısların olmasını anlamıyorum. hatta az önce yine başlığı dalga amaçlı canlandıran yazara (narcissistic) adresini ver gelip sana bu entryi yedirteyim, cümlesini içeren bir mesaj yolladım. hala da ciddiyim.
ne kadar basit değil mi, bu hastalığı yaşayan kadınların neler çektiğini, bu hastalık sürecinin yaşayanın ve ailelerinin nasıl üzüntüler acılar yaşadığını düşünmeden aptal aptal yorumlarda bulunmak. bir de yaşayana sormak lazım. Bu hastalık kaç çocuğu annesiz bıraktı mesela bunları da hiç düşündünüz mü ?
dalga amaçlı o entryi gördüğüm andan beri o kadar öfkelendim ki ne yazacağımı bile bilemiyorum.
her şeyle dalga geçilmez, hele böyle bir hastalıkla asla dalga geçilmez. lütfen biraz insan olun ve yapmayın. sizinde anneniz ya da ablanız ya da başka bir yakınınız bunu yaşayabilir.
geç evlenme ve geç çocuk sahibi olma ya da hiç çocuk sahibi olmama ile doğru orantılı olarak yakalanma riski artan kanser türüdür. bir yıl emziren kadının meme kanserine yakalanma riski emzirmeyen kadına göre %4.3 daha düşüktür. doktorlar emzirme süresinin 1.5-2 sene civarında olması gerektiğini söylüyor, cumhurbaşkanımız da ''en az üç çocuk'' dediğine göre 4.3*3*2= %25.8 risk azalıyor demektir. ayrıca meme kanserine yakalanma riski gelişmişlik-gelişmemişlikle doğru orantılı imiş. gelişmiş ülkelerde meme kanseri oranı gelişmemiş ülkelerden kat kat fazla imiş. türkiye'de bilhassa doğuda bu hastalığa yakalanma oranı batıdakilerden çok daha azmış. şimdi son olarak gelelim teolojik bir çıkarıma. cenab-ı hakk kadına soyun devamı için sağlam bir görev yüklemiş. sen bu misyona karşı çıkarsan bazı sonuçları da olacaktır illaki.
Kadınları tehdit eden hastalık. Araştırmaya göre sutyen kullanımı hastalığı tetikliyor, ısıyı artırdığı için. Düzenli kullanılmamalı. Ayrıca göğsünü aldıran kadınlar alay konusu olmamali internette. Kadinliklarindan birsey eksilmiyor. Havuza girerken sıkıntı yaşanıyor. Ne kadar anlayışlı olursanız o kadar da görürsünüz.
en yakınım -annem- dahil farklı farklı kadınlarda tedavi aşamasına şahit olduğum, erken teşhis edildiğinde korkulacak bir şey olmadığını da adım gibi bilmeme rağmen deli gibi korktuğum illet.
takıntılı derecede kendimi kontrol edip, elime gelen her türlü dokuda "yoksa??!!!" diyorum. sonra derin bir nefes alıp kendi kendimi sakinleştiriyorum.
2 ay önce ablamın bir arkadaşını hayattan kopardı. 3 yıl önce ablama gittiğimde tanışıp , çok sevmiştim nehir ' i. havalimanında çalışıyordu. evleneli 8 ay olmuştu galiba. uzun boylu , zayıf bir kızdı. 23 yaşındaydı . hemen çocuk yapmak istediğinden bahsetti.
hayatı zorluklarla geçmişti. öyle basit olaylar değildi. ahırdan bozma bir evde büyümüş. içinde dik duramıyormuş bile. o kadar küçük bir ev." içinde dik durabildiğim tek ev evlenince oturduğum ev " demişti. sonra , kardeş acısı yaşamış. kardeşinin ölümü de kahretmiş onu.
" 2 çocuğu art arda yapacağım , aralarında çok yaş farkı olmasın " demişti. bir iki ay sonra duydum ki hamile nehir. bir kaç ay sonra da kanser olduğunu duydum. "hadi canım , gencecik kız , su gibi ne kanseri , aman atlatır korkmasın."
bebeği 5 aylıkken memesini emmek istemeyince doktora gitmiş . ondan sonra öğrenmiş. tedaviye başladı istanbul ' da fakat çok tehlikeli bir türmüş onunkisi. yani çok saldırganmış. apar topar ankara ' ya gittiler. oraya taşındılar. hacettepe hastanesinin yakınına. bir umuttu , orada tedaviye başladı. 3 yıl savaşabildi.
en son omuriliğine sıçramış . acıdan şuursuzca çığlıklar atıyormuş. son bir kaç ayı böyle geçti. ve hayata gözlerini yumdu. mahallede selası okundu. anneannesi bile yaşıyor 90 yaşında. ve oğlu ardında kaldı. bir anne için bundan daha korkunç ne olabilir ? şimdi üvey anne büyütecek oğlunu. umarım vicdanlı , iyi bir kadın olur.
böyle bir tarafıda vardır maalesef bu kanserin. benim annem ve halamda meme kanseriyle savaşıyorlar. ben üzülmeyeyim diye biliyorum her şeyi saklıyorlar. şimdi bir de çocuk emziriyorum sütüm kesilir diye korkudan daha da saklayacaklar ama fark etmiyor her gece hüngür hüngür ağlıyorum. annemle uzaktayız. kendime de bu moral bozukluğu , bunca stres yüzünden fazla ömür biçmiyorum. zaten genetik faktörlerde çok etkili.
Annemin düzenli olarak kontrole gidip her defasında sonuçları açıklanana kadar tantana yaratıp "sayılı günüm kaldı" tribine girdikten sonra aslında olmadığı anlaşılan kanser türü. Hayatını yeşilçam tadında yaşadığı için kanser dramından uzak kalması çok strese sokuyor sanırım onu.
