yağmurlu bir sabah uyandırıyodum seni belkide son kez...
melankoli kokan bir parça vardı teypte ama tam hatırLamıyorum , uyandin işte...
öyle uyandırmişim ki; sanki son olduğunu anlamişçasina daha bir sıkı sarıldın bana..
artık gitme vakti dedim...
hava yağmurluydu ama biz üstümüze birer t-shirt giydik en siyahindan...
arabanın anahtarlarını aLdım ve çıktık sokağa, teypte yine melankoli çığlıkları
sustuk bir süre, elini tutuyordum bir yandan, çok yavaş ilerledik yollarda...
1-2 saat sonra yüksek bi tepedeydik , boğaz ayaklarımızın altında
eski chavroletin kapılarını açtım sonuna kadar , oturduk tepenin yamacina ,
tepe dediğime bakma okuyanlar korkmasin diye ucurum yazmadim...
kasedin sonLarina gelirken son kes seviştik yağmur aLtinda...
son kez dokundum dudaklarina ve son kez hissettim tenini tenimde...
" saçLarin islakken çok güzel bunu biliyor muydun?" dedim...
belki de o gün yağan gözyaşLarimizdi... aşki doruğunda donduracaktik...
kaset bitti.. muzik sustu... son kez eLinden tuttum...
ağLadik , kirmizi gozlerLe karanlik gokyuzunu süzduk bi iki dakika..
sarildin sen bana... ve biraktik kendimizi boşLuga...
düşerken yine aşıktim sana.. soğukkanliydik...
kulağima seni seviyorum diye fisildadin, ve kayaliklardan nehire seken bi taş olduk bütün halde, kirilmadik yine.
