balkona çektim sandalye dinliyorum bu şarkıyı. melankolinin dibine zevkle vurdum ya, ne kadar temiz bir şarkı. kaymak gibi kayarak düşüyorsun bataklığa.
Gecenin bir vakti aklıma gelen başa sarıp sarıp dinlediğim sigaranın otomatik olarak yanmasına neden olan efsane şarkı. Her sözünde bir yaşanmışlık var sanki. Believe me, believe me haykırışlarını söylemiyorum bile...
1 sene aradan sonra sözlüğe entry girmemi sağlamış şarkıdır. sek de gider fakat yanında eşlik edecek alkollü bir içki, tercihen single malt bulunursa tadından yenmez. ayrıca filmden yahut başka bir medyadan şarkıyı keşfedenlere sövenleri anlamış değilim. ananızın karnından melancholy man' le mi doğdunuz lan ?
Kaybedenler Kulübü olmasaydı çoğu kişinin hala bilmeyeceği The Moody Blues şarkısıdır.
Dipnot: Filmlerde duyduktan sonra o şarkıyı sevmenin, o şarkıya tapmanın, o şarkıyı sahiplenmenin hiç bir anlamı yoktur. Lütfen karşımıza nadir çıkan bu tarz şarkıları, bu şekilde popüler kültürün bir parçası haline getirmeyin.