sınıfta yapılan sıkıntı giderici uğraşıdır, mesaj çekmekten sıkılan, kontörü olmayan, sıkıntıdan patlayan ya da arkadaşına söylemesi gereken bir şey olan öğrenci, küçük kağıtlara yazılmış not yollar, o da ona yollar, sonra o da ona ve böyle sürüp gider.
insanı gerçekten mutlu eden bir iletişim biçimi. eğer mecburiyetten değilse ve bunu gerçekten sevdiğiniz için yapıyorsanız o mutluluğu yaşamanızı öneririm.
liseden arkadaşımla yaptığım eylemdir. çok güzeldir efendim. sms gibi iletildi raporu falan da yok. bekliyorsun da bekliyorsun. en zevkli kısmı da o zaten. mektup beklemek. bunlar yaşanılası şeyler.
sınırsız imkanlar arasında sevgiliyle yapılan nostaljik bir eylemdir. mektubun gelişini beklemek, açıp defalarca okumak hepsi ayrı ayrı heyecan veriyor. onları bir kutuda biriktirip ilerde okumak düşüncesi ise bambaşka bir mutluluk.
üstüne parfün sıkılan aşk mektupları yada içinde g3 ile çekilmiş asker fotoğrafı olan asker mektupları gibi aslında şuanki iletişim kaynağımız olan telefondan daha anlamlı bir iletişim kaynağıdır.
eskide kalan ve kendisini özleten olay. şimdi yerini whatsapp'a bıraktı. keşke eskisi gibi olsa. Eskiden duygular mektuplar araciligiyla aktarılırdi simdi o duygular yerini tipsiz simaylilere birakti.
özlenendir. 90'lı yıllarda kalmış maalesef milenyuma girememiştir. keşke biri çıksa da "gel biz başlayalım mektup arkadaşlığına mektup kültürünü devam ettirelim" dese de mektuplaşsak.
not:ilgilenen olursa buralardayım
