Mektup sanki hep yıllar önceden gelir gibi. Bugün yazılamaz, yazılmaz gibi.
Çok istemiştim bir mektup arkadaşım olsun, geçmişten bana mektuplar atsın. Hatta belki, tanınmayan bir yüzü bir anlığına gülümsetmek isteyen bir kuru papatya bile çıkabilir o zarftan.
Bilinmeyeni tanımaya, anlamaya çalışmak, kağıttaki mürekkebin nasıl dağılmış olabileceğini tahmin etmek... Ben herhalde kurşun kalemle yazardım. Yanlış yapmaktan bu kadar korkarsan başka kalem kullanamazsın.