fena halde cuma'ya benzeyen kişidir. ricardinho'yla olan kavgasının muhtemel çıkış sebeplerinden biride bu olabilir.
ricardinho:senin kabileni s.kerim kara götlü şopar
mehmet aurelio: abijim küfür etme şol ayagana şokarım şenin, tikkir tikkir, luleden luleden, kendine şok dikkat et artık
ricardinho: olum tehditvari konuşma bal dudağına sıçarım, bokumun boku
Bugünkü maçta yine çok önemli noktalarda ayağını, bacağını, dötünü sokmuştur her zamanki gibi bize bir oh çektirmiştir.Dhalsim'in kardeşi misin birader?
Rıdvan Dilmen'inde dediği gibi stratejik olarak tam anlamı ile nokta atış bir transfer ile Beşiktaşımıza gelmiş futbolcudur. Yönetimi bu kararı ile tebrik eder, "fenerbahçe eskisi" veya "rico-marco kapışması" gibi konulara prim verilmemesini tüm büyük beşiktaş taraftarımdan rica ederim.
15 Aralık 1977 doğumlu olan Mehmet Aurelio oynadığı mevki itibari ile en olgun döneminde. 32 yaşındaki futbolcu defansif orta saha mevkiinde fabian ernst'i inanılmaz rahatlatacak, ayrıca türk pasaportu ile de yabancı kontenjanı sıkıntısından takımı kurtaracaktır. Beşiktaşımızın bu sene yaptığı flash transferlere rağmen Türk futbolcu kalitesinde sıkıntı olduğu aşikardı. Mehmet Aurelio transferi ile de bu sıkıntının en çok olduğu mevkiye süper bir takviye yapıldı. Maliyet ve performans analizi yapıldığında bundan daha iyi bir transfer olacağını düşünemiyorum.
Sevgili genç yeteneğimiz "Necip" konusunda bir şey belirtmek istiyorum. Farklı bir pencereden bakıldığında bu transferden en çok yarar sağlayacak futbolculardan birisi de Necip'tir. Neden mi? Açıklayayım;
Yeteneği ve altyapıdan yetişmesi ile beşiktaş taraftarının en çok destek verdiği Necip, Allaha Şükür ki Bernd Schuster gibi gençleri keşfetmek, yetiştirmek ve oynatmak konusunda hevesli olan bir teknik direktörün yönetiminde çalışıyor. Bununla birlikte Necip de bugüne kadar zorluk derecesi yüksek diyemeyeceğimiz maçlarda kendine verilen şansı iyi kullanarak taraflı tarafsız herkesin beğenisini kazandı, ayrıca kendine güveni de geldi. fakat şu "kendine güven meselesi" öyle lanet bir şey dir ki, gelmesi zor fakat gitmesi çok kolaydır. ileri ki günlerde maçların zorluk derecesi yükseldikçe, Necip'in üzerindeki yük artacaktı. Oynadığı kritik yerden dolayı yapabileceği küçük hatalar bile beşiktaşımıza büyük kayıplar verdirebilirdi. işte o sırada akbaba medyamız bernd schuster'e (bu yaşta bu çocuğa böyle yük mü verilir), necip'e (şımardı, büyüdü vb.) ve yönetime (o kadar transfer yapıldı orta sahaya destek yapılmadı gibi) eleştirilerle birden necip'in ve takımın dengesini bozup, daha da önemlisi necip'in kendine olan güveninin kaybolmasına sebep verebilirdi.
fakat bir de şöyle düşünün. orta saha da guti, ernst, aurelio üçlüsü zorluk derecesi fark etmeyen maçlarda takımı 2-3 farklı galip duruma getirmiş ve o sırada bunlardan birinin yerine necip giriyor. necip'in o sırada stres'e sokacak bir şey yok çünkü maç kopmuş. necip mevcut yeteneği ile takıma katkısını sağlayıp belki farkın açılmasını sağlayacak atraksiyonlarada girerek kendine güvenini ve tecrübesini arttırıyor. bundan daha iyi ne olabilir. zaten genç yeteneklere birden mevkisinin tüm yükünün verilmesinden ziyade kısmi olarak hazırlanması gerektiği fikri herkes tarafından kabul görür diye düşünüyorum.
gelelim tüm eleştiri oklarını beşiktaşa çeviren diğer takım taraftarlarına. yok beşiktaş içine nasıl sindirirmiş, yok fenerbahçenin eskilerini yine topluyormuş. afedersiniz ama sevgili diğer takım taraftarları, subjektiflikte zaman ötesi gidiyorsunuz.
birincisi, ricardinho, mehmet aurelio kapışması sonrası bize yakışan tepkiyi koyduk, futbolcumuzu koruduk. taraftarlık görevimizi tepkimizle yaptık. lakin ricardinho o taraftar sevgisinin hakkını veremedi o ayrı. şimdi aurelio geldi, hoşgeldi, bizim ona anun bize ihtiyacı vardı, terini akıtır o formanın hakkını verirse bağışlar, futbolculuğunun son yıllarının onun için unutulmaz geçmesini sağlarız. mehmet aurelio'yu kaybettikten sonra onun mevkisine maldonado, ismini hatırlayamadığım bir ispanyol ve son olarak christian baroni hayal kırıklıklarını yaşayan, şu anda da selçuk inan'a bel bağlayan fenerbahçe taraftarının Mehmet Aurelio'nun beşiktaşımıza gelmesindeki hazımsızlığını anlıyor, allahtan onlara sabrını vermesini temenni ediyorum.
ikincisi, bu fenerin eskilerini toplama olayına gelirsek, sevgili fenerli arkadaşlar, biliyorum fenerli karekteriniz gereği sözde kendi cumhuriyetinizde kendinizi tek büyük sanarak her daim bir hayal dünyasında yaşıyorsunuz. o sebeple bu söylediğim isimleri muhtemelen kendi alt yapınızdan yetiştirdiğinize inanıyorsunuz, fakat bir ara uyanırsanız şu isimleri lütfen bir araştırın;
sanki kasımpaşa'da doğup büyümüş, has be has türk çocuğu gibi mücadele eden, milli marşımızı en içten söyleyen adamlardan. topçuluk, teknik, taktik, top kapma , ıvır zıvır. on numara bi karaktere sahip olan adam. ve kim ne derse desin milli takımın olmazsa olmazı. yürü be marco!
köle ettiği ülkelerden getirdiği futbolcularla şampiyon olmuş ülkeleri alkışlarken, kendi isteğiyle türk vatandaşı olmuş bir insanı dışlamak ne kadar doğrudur. tartışmaya gerek yoktur.
bazilarinin nedense cok sevindigi, turk futbolu acisindan ise sanssiz bir gundur. fenerbahce manchester united deplasmaninda, ilk 3 sutun gol olmasi ve rustu'nun gununde olmasiyla(!) ilk yariyi 3-0 geride kapatir. ikinci yariya ise golle baslar. ardi ardina pozisyonlar yakalar, alex'in sutu ve donen topu tuncay'in tamamlayamamasi macin kader anidir. daha sonra mactan ve oyun disiplininden kopan fenerbahce maci 6 gol yiyerek* kaybeder. fenerbahce'de mac icinde ayakta kalan, verilen gorevi elinden geldigince yerine getirmeye calisan ve oyun disiplininden kopmayan tek oyuncu, koca manchester karsisinda tek onlibero olarak sahaya surulen mehmet aurelio'dur. mac biter. manchester'in o gun ilk macina cikmis ve 3 gol atmis cicegi burnunda yildiz transferi wayne rooney, bitis duduguyle kosmaya baslar. yaklasik bi 40 metrelik depardan sonra soyunma odasina gitmekte olan mehmet aurelio'yu yakalar, mucadelesinden oturu tebrik eder ve ozellikle formasini ister. nasil bir adam oldugunu, nasil mucadele ettigini sanirim baska bir ornekle anlatmaya gerek yoktur. kendi halinde, hic bir turlu problem cikarmayan, aldigi parayi hak etmek icin terinin son damlasina kadar mucadele eden ve sadece isine bakan bir adamdir.
tüpçünün "ulan bu sene o kadar yıldız aldık ama birşey unuttuk galiba" diye düşünürken aklına gelen ex-fenerli.
transfer sezonunun kapanmasına 1 hafta kala bjk, geleneğini bozmayıp daha önce fenerbahçe forması giymiş bir topçuyu daha kadrosuna katmıştır.
