mevta asıl şeklidir. "me-vt-a" sert-yumuşak sessiz harfler bahsinden ötürü türkçe için alışılmadık bir diziliştir. büyük ihtimalle önce şöyle dendi: mevda. bu da lisana ağır geldi. "v" yi sertleştirmek daha uygun olacağından en son konuşma dilinde(inşallah!) "mefta" denilegelmiş olmalı. (bkz: sözlük yazarlarından aforizmalar)