Aslında olmak istediklerinin dışında hayatlar yaşayan adamların, bir adada olmak istedikleri gibi bir hayat geçirdiği film.
Müzikleriyle, hikayesiyle, karakterleriyle güzel iş.
--spoiler--
"yaşam yeterli değil. bir tek yaşam yeterli değil benim için. yeterince gün yok yaşanacak. yapılacak çok fazla şey ve bir sürü düşünce var. her günbatımı bana hüzün getirir; çünkü bir gün daha geçip gitmiştir."
--spoiler--
aşk, hüzün, mutluluk ve umuttan birer kaşık alıp bolca kahkahayla yoğrulmuş çok içten, çok sıcak bir film. mutsuz anlarda çevirip çevirip tekrar seyredilebilecek bir film. umutsuzluğun panzehri.
türklere aşırı mesafeli yaklaşıma az da olsa bu şahane filmdede rastlamak mümkün olmasına karşın, italyan sineması'nın 90'lı yıllarda la vita e bella ile beraber en iyi ve samimi filmi. italyan askerlerin asker dışında herşeye benzediği sahnelerde yardırıp geçmiş filmdir.
böyle zamanlarda hayatta kalmanın tek yolu kaçmak veye hayal kurmaya devam etmektir *
hayat buranın dışında uzakta bir yerlerde güzeldir ya da bize hep böyle olagelmiştir.o uzak diyarı ele geçirdiğimizde yine oranın dışında, uzağında kalır bir yanımız, bir gözümüz; belki bir terkediş bize dönüş için yeni bir davet çağrısında bulunur ve ancak bazıları bu davete kulak kesilir....
1991 yapımı harika bir italyan filmi. yönetmeni gabriele salvatores. ikinci dünya savaşı sırasında bir yunan adasında ordularıyla iletişimi kaybeden ve savaşın bittiğinden habersiz yıllarca orda yaşayan bir grup askerin öyküsünü anlatır. müthiş eğlenceli bir filmdir. insana yaşama sevinci aşılar. filmi izledikten sonra tası tarağı satıp bodrumda büfe açmaya bile heveslenebilirsiniz dikkat edin. bence herkes izlemeli. en azından maskeli beşler ırak filmine ayırdığınız kadar vakit ayırsanız size çok şey katacaktır. **
