Yaya kaldırımında karşıdaki kişinin size doğru gelirken hiçbir şekilde istifini bozmaması. Nezaket içinde bir yol verme eyleminin kendini küçültme olarak algılanması ve karşıdakine saygı göstermemek.
Bazen öyle denyolar oluyor ki, bildiğin üzerine gelip yandan geçerken omuzlarını da oynatmiyorlar hiç. O durumda ben de aynini yapıyorum ve sırrap diye carpisiyoruz ayıyla. Hic pardon bile demiyor hanzolar.
Çalışma odasında bağıra bağıra formülleri tartışmak ilk sıraya oynar bu konuda. Bunlara lise diploması verip üniversitelere salan kafa yapısına ayrı, bunlara ayrı gıcık gidersiniz, sonunda o gıcık gitme öyle bir seviyeye gelir ki silkerim dersi ben gidiyorum diyip kendinizi şehre atarsınız.
Ulan adamlar cebri tartışıyor, cebir tartışılabilecek bir konu mudur? Matematiksel meselelerde herşey açıktır, biz tartışabilecek kadar düşmüşsek demek ki bir yerlerde fena şekilde boku yemişiz de bu hale gelmişiz der insan. Bu kafa bile yok adamlarda.
- otobüslere veya metrobüslere adeta çölde 10 gün susuz kalmış edasıyla girmek
- halka açık yerlerde bağıra bağıra konuşmak
- eleştirmek, sürekli eleştirmek ve yine anlamadan, dinlemeden eleştirmek.
