bacak arasıyla bu kadar uğraşmak bizim gibi geri kalmış toplumlara özgü bir muhabbettir.
milli gelir artışıyla beraber bu muhabbetler nostalji olacaktır.
modernlik her türlü insanla birarada yaşayabilme sanatıdır. işin özü bu, tanımı da.
ben soyluyum sen köylüsün, ben şöleyim sen böylesin diye ayırmamaktır.
ayrımcılık yapan kişi isterse donla gezsin modern değildir arkadaş. modernlik kıyafetle olmaz.
(bkz: bir medeniyet göstergesi olarak sevişmek)
bu mudur? insan medeni olmak için düzüşmeli mi?
bu gerçeği kabullenmenin zorluğu,evlenene kadar düzüşmemekten daha kolay olduğu ortadadır.
medeniyet, ben düzüşücem diye senin tabularını görmezden gelmem mi?bu mudur?
namus meselesi yapıpta, en namussuz şekilde bunu dillendirmek nedir peki.
düzüşmek, iki insanın birbirini mahremine alması değil mi?
kimse zorla bakire olmayan bir vücutla da beraber olmak zorunda değilse evli evine köylü köyüne kardeşim.
kim ister ki ikinci el ayakkabıya binmeyi,arz talep olayıdır.zorunlu piyasa şartları da diyebiliriz.
demek ki;
düzüşüyorum öyleyse medeniyim, olmaz!
düzüşmüyorum öyleyse namusluyum, o da olmadı. -rasim abi, bu arkadaşa bi kalıp sabun.yaz benim hesaba.
