eksikliği feci şekilde hissedilen durum. bunda islamcıların çoğunun, kendilerine aykırı gelen bir fikir duyduğu anda makineli tüfek gibi yardırmaya başlaması ve islami kaynaklar dışında pek bir şey okuyan islamcı sayısının az olması yatıyor. adama bir şey diyorsun, başlıyor anında "seni kim yarattı", "bu can sana mı ait sanıyorsun", "sonumuz yokluk olsa bu varlık niye", "maymundan mı geldik", "senin atan maymun mu", "senin ananı sikeyim dinsiz oç", "cehennemde yanacaksın ben de izleyeceğim seni", "ben seni öbür dünyada görücem bakalım böyle konusabiliyo musun" falan yardırıyor amına koyim.
adamla iki laf edilmiyor ki. bilenleri okuyanları tenzih ediyorum ama konuşmaya çalıştıgım kişilerin büyük kısmı islami kitaplar dışında hemen hiçbir şey okumayan, islami kitaplardan da kısıtlı bir fraksiyona takılıp kalan kişiler. haliyle ne adam gibi tartışılabiliyor ne fikir alışverişi yapılabiliyor. üzücü bir durum, bence insanların konuşup anlaşması, tartışması; medeniyetin ilerlemesinde esastır. hemen bir fikri uymadı diye yaldır yaldır saldırmamak gerekir.
yalandır. lise diyaloglarını örnek göstererek varılabilecek kanı. ayrıca üst düzey tartışma ortamına katılamamış kişi söylemi.
not: "islamcı" derken kişilerin kafasında şekillenen insan profilinin ne olduğu da önemli tabi. yani "bu islamcı bununla tartışılmaz" dersen medeni olmamakla suçladığın güruhtan bir farkın kalmaz.
islamcı mı denmek isteniyor müslüman mı bilmem de, bu sözlük için doğru değildir.
yoksa dinsizlere sadece küfredip kendini müslüman sanan çok adam var. pardon adam mı dedim? neyse boşver.
