mağrur

    1.
  1. kibirli, kendini beğenmiş kişiye verilen sıfat.
    4 ...
  2. 9.
  3. Telaffuzu çok nazik olan bir kelime. Dahil olduğu cümleyi estetik bir hale sokuyor, diğer sözcükleri dahi daha hoş olanları ile değiştiriyor.

    Mağrur bir kadının boynu akabenin en bes timsalidir; o cîddir ki ahz edilmesi en külfetli yol, vuslatı aksa halâvettir.
    4 ...
  4. 2.
  5. 'gurûr' kelimesinden türemiş arapça sözcük.
    3 ...
  6. 7.
  7. hoşlandığım insan çeşidi için kullandığım sıfat ama tam anlamını ben de bilmiyorum. biri diyo ki mütevaziliğin vuku buluşu, bir duruş, bir biçim. olabilir.

    mağrur insan değerlidir, bilir kendi değerini de, ama sürekli bu duyguyla yaşamaz. mütevazilik bile yapmaz. evet duruşu sağlamdır, boynu eğiktir biraz ama. aşırı farkındalıktan yada aşırı güzellikten utanır gibi bir hal... her zaman derin bakışlar... kadınlarda çok var da az erkek var öyle mağrur. erkan oğur var en uç noktasında bu sıfatın ki insan ona erkek gözüyle bakamaz.

    evet kibirle arasında kritik bir sınır var.
    3 ...
  8. 10.
  9. Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var sözünü söyleyen padişah çığırtkanları vardı.
    2 ...
  10. 6.
  11. türk dil kurumunun tanımına göre kurumlu, kibirli, kendini beğenmiş anlamına gelen sözdür.

    Kedi sokaklarda sürünürken bile, eğer sizden korkmadıysa yine mağrur, kibirli ve rahatına düşkündür.

    Cahit Külebi
    2 ...
  12. 5.
  13. 12.
  14. 14.
  15. çok da mağrur olma kim meyhane-i ikbalde biz hezaran mest-i magrurun humarın görmüşüz.

    (mevki sahibi olunca zafer sarhoşu oluverme; zira böylesine sarhoş olup sabah olunca da baş ağrısı çeken binlercesini görmüşlüğümüz var)
    0 ...
  16. 8.
  17. kendini beğenmiş, kibirli anlamında kullanılan bir kelimedir... ' Konuşma sırasının kendisine gelmesini bekliyordu. Mağrur ve kendinden emin bir şekilde ne söylüyeceğini biliyordu. '
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük