rivayete göre; fatih sultan mehmet, istanbul'u feth edip, ayasofya'da namaz kıldıktan sonra; atının üstünde ilerlerken birden bire durmuş ve atından atlayıp, yerden aldığı bir avuç toprağı kendi başının üstüne döküp; yine hiç birşey demeden tekrar atlayıp atına yola devam etmiştir.
aksemsettin , peygamberimizin müjdelediği fetihi gerçekleştirmekten mağrurlanan fatih'in kendisinin de bir gün toprak altına gireceğini kendine hatırlattığını etrafındakilere tefsir etmiştir.
2009 yerel secimlerinde Akp' nin silkelenmesi sonrasi sarfedilecek, yerine cuk diye oturacak cümledir.Senden büyük Allah var, padisah değilsin, geldigin gibi gitmesini de bilmelisin diye de cumle devam ettirilebilir pekala.
osmanlı padişahları'nın yakınlarına ve özel tuttukları adamlara kendisine karşı söylettirdiği söz. kendi kendine allah karşısındaki acziyetini hatırlatma mekanizması.
muhteşem yüzyıl dizisinin, beni üzerinde yeniden düşünceye sevkettiği sözdür.
şimdiye kadar bize anlatılan; osmanlı padişahlarının allah karşısındaki acziyetlerini hatırlamaları için söylenen bir söz olduğuydu.
bu bakış açısını ters çevirip sözü bir daha irdelersek karşımıza şu çıkıyor;
padişahım bu dünyada senden büyük bir tek allah var. yani sen bu dünyada allahtan sonra en büyük güçsün. allahın da sopası olmadığına göre sen bu dünyanın allahısın.
insan nefsi bu sözü her duyulduğunda kendisiniden büyük sadece allahın oldugunu hatırlayarak kibrini biraz daha parlatır.
mağrur olma sözü ise, lügat anlamından öte, piskolojik olarak bilinçaltına mağrur olunacak bir durum olduğu bilgisini verir.
hasılı bence bu söz osmanlı padişahlarını yüceltmekten başka bir amaca hizmet etmemektedir. öyle ki allah ile mukayese edilebilecek bir seviyede yüceltmek bu...
Her ne kadar halkın padişaha karşı sitem minvalinde söylendiği kabul edilse de, padişahın bu sözü bir kısım törenlerde yakın çevresi tarafından hususi seçilmiş kişilerce söylendiği rivayet edilir. Padişahlar bu sözü duymaktan hoşnut kalırdı. Zira Burada maksat kibirlenmemesi gerektiğinin devamlı olarak hatırlatılmasıdır.
