aslında gerçekten birşey almak için gittiğinizde ilgilenmezler.
en parasız, en moralsiz gününüzde kafanızı dağıtmak için gidersiniz, ama ne mümkün, sürekli tepenizde dikilerek ve üzerinizde stres yaratarak daha da feci bir gün yaşamınıza sebebiyet verebilirler.
bir sevinc ve heyecanla yeni yeni ciciler almak icin bir giyim magazasina gidildiginde "hosgeldiniz efendim" dedikten sonra tum alisveris boyunca goz hapsinde tutan gicik elemandir.
askiliktaki tisortler karistirilirken musteriyi bastan asagi suzer. musteri de farkindadir olayin ama malum ses cikartamaz. tisortlere bakilirken kafa tezgahtardadir. orada mal bir sekilde "al artik ne alacaksan dumbuk. beni burda bu kadar beklettin, hele bise almadan cik da ben ebeni sitiim" der gibi dikilir. baktin elemanin gidecegi yok hemen aciklama yapma ihtiyaci duyulur "iii sey biz bakiyorduk oyle yeni modellere, hosumuza giderse alicaz." hemen karsilik verir "tabi efendim ben buradayim." ulan bi git de rahat rahat karistiralim giysileri diye soyluyoruz hala anlamazliktan geliyor armut.
eleman esliginde zar zor bise secildikten sonra denemek icin kabinlere gidilir. hala takiptedir. bari kabine de gel de beraber deneyelim. hem daha yakin oluruz. tisort begenilirse alinir sorun cikmaz ama begenilmezse ezile buzule "biz biraz daha gezelim en iyisi" denilir. tezgahtar da "tabi efendim, iyi gunler" der ama icinden cift vurup tek sayiyor allahsiz. almak zorunda miyim lan begenmedim.
insanlari memnun etmek ne kadar zor yarabbim. kimsenin kalbini kirmayalim diyoruz illa biyerden cikiyolar.
emir kullarıdır sadece. onlar bunu yapmazsa başlarına dikilecek olan amirleri bir yerlerden onları gözetlemektedir. inan ki o da o saatte senin tepende durmaya meraklı değildir. ***
onlar mecbur sizin dibinizde durmaya. mağaza müdürü müşteri gittikten sonra fırçalıyor sonra. emir kulu onlar. siz zannediyor musunuz ki onlar da bu durumda pek memnun? inanın değil. egosu tavan yapmış müşteriler onların canlarını yeterince yakıyor. merhametli olun.
mk bunlar yüzünden param olsa bile yine gidip lc waikiki de facto koton gibi daha kalabalık kimsenin iplemediği yerlerden alışveriş yapıyorum. colins, ltb ye gireyim diyorum daha güzel modeller var ama ne zaman girsem dükkan sinek avlıyor mk 30 liralık tişört alacağız içerde 5 eleman bu çocuğu ben kapmalıyım der gibi üzerime üzerime geliyor. birde mahsus edermiş gibi ilik gibi kızları alıyorlar hemen geliyor nasıl bir şey aramıştınız diye dikiliyor başımda konsantre falan kalmıyor bende. birde gitmiyor da mk. belki gider umuduyla dükkanın en olmadık köşelerine gidip alakasız şeylere bakıyorum gitsin diye yok yine gitmiyor lan bir sal da rahat rahat bakalım mk.
insanın alacağı varsa bile almaktan vazgeçiren bir tezgahtar modelidir.
birde bunun tam tersi tezgahtar arkadaşlarımız vardır. (bkz: bir şey almak isteyip ortamda bulunamayan tezgahtar)
