kibar bir insandır. ben katlarım mesela, yanımdakinin bozduğunu da düzeltmeye çalışırım ama tezgahtar gelip benim katladığımı tekrar katlarsa işte o zaman çok bozulurum. çıkmadan önce mağazanın altını üstüne getiririm. en son da tüfeğimi çıkarıp mağaza sahibini vururum. tersim pistir.
Ne var bunda, buna obsesyon geliştirip, üzerinden subjektif bir durum bulmanız bence daha patetik bir sorun. Kendince yardım eden bir insandan rahatsızlık duymanız normal değil.
askıda ise askıya, tezgah veya stand üzerinde ise katlayıp yerine bırakmak insanlık gereğidir.
insan olmayan ama insana benzeyen bağzı hayvanlar (sanırım hayvanlardan özür dilemek gerek) bu durumu idrak edecek kapasite sahibi olmadığı için size gereksiz insan veya aptal gibi bakar.
O tiplerden biri de benim.
Hatta mağaza çalışanlarının yanından geçerken selam verip kolaylıklar diliyorum. Sürekli aynı kıyafetleri katlamak yeterince sinirlerini yıpratıyor, birazcık olsun yükünü hafifletmek beni yormaz.
Benimdir. Katlamazsam olmaz. Mağaza çalışanları gibi de katlayamıyorum.. Bir kere katlamayınca mağaza çalışanı arkamdan öfff demişti, o günden beri katlarım.. Katlamamayı geçtim, kıyafeti yere atıp, yerine koymayıp kirletenler var.. Ben bile böylelerine sövüyorum, mağaza çalışanları nasıl sövmesin be..
Bende yapıyorum ama yıllardır gözlemlediğime göre biz katlasakta magaza çalışanı mutlaka yine düzeltiyor hem de tüm giysileri. Olsun,ben yine de katlıyorum.
Benim. Ayıp geliyor toplu olanı dağıtmak. Kahve içerim masamda bardak bırakmakta ayıp gelir çöpe atılmalı bence. Salonda dambılları da yerine koyarım dağınık duran yakınımda olan varsa onları da yerine koyarım. Markette yere meyve veya ürün düşmüşse alıp onları da yerine koyarım. Elinize mi yapışıyor. Her yer dağınık her yer pis.
Bu benim. Hayvan gibi davranmanin luzumu yok. Yazılı olmayan görgü kurali degil ama olmali. it herif ordaki personel sadece tsort mu katliyor. Gorevi o diyip ahırın gibi davranamazsın.
benimdir.
öğrencilik yıllarımda satış elemanı olarak part time çalıştım. katlandığım kıyafetleri bozanlara hep söverdim içimden.
şimdi bana kimse sövmesin diye katlıyorum.
jilet gibi bırakıyorum.
