bunu her zaman yapıyorum ancak bazen artist çalışanlar benim katlayışımı beğenmeyip (ki gayet iyi katlarım) kendileri tekrar falan katlıyorlar. onları gördükçe size iyilik yapanın diyorum içimden.
el ayarı olan kişidir. benim katlamaktan anlayışım kolları yan yana getirip iki taraftan bükmek. tamamdır katlandı.
birde deneme odasında kıyafetleri bırakanlar var. 5-10 tane deneyip tüm askıları doldurup oradan kaçanlar. hepinizin allah belasını versin. kıyafeti denemek için 3 tane tişört alıyorum yanıma onlarıda 2 bacak aramda ya da kapının üstünde tutmak zorunda kalıyorum.
benimdir efendim.
yardımcı olayım diyerek dört dönen insana da "ben bakarım siz yorulmayın" diyerek geri çeviririm.
onun ki de candır. oturmak bile yasak o insanlara.
hiç yoktn benimle ilgilenecem ayağına biraz olsun dnlensin isterim.
not : hiç o sektörde yada benzer bir yerde çalışmadım. insanları anlamak için illa aynı şartları görmeniz gerekmemektedir.
adamın dibidir. şerefsiz bir insan değildir. ''bu adamlar bunun için var sikerim lan düzelticekler tabi'' diyecek kadar karaktersiz değildir. çalışana samimi davranır. anadolu çocuğudur, zamanında ezildiği için ezmek istemez.
eğer o mağazadaki çalışan götten ayrılmayan cinsten ya da çağırdığında bile gelmeyen umursamaz cinsten değilse çalışanın da inan olduğunu unutmayan insandır.
Ha ama götümden ayrılmayan elemanlara inat dağıtır dağıtır bırakırım.
Çağırınca gelmeyen ya da ne varsa orda ben bilmem beden meden modundaysa, depoya bakma ya da sormak için kılını bile kıpırdatmıyorsa mağazadaki tüm kıyafetleri tek tek açar bedenlerine bakar oraya buraya atarım. Ohh olsun.
benim katladığım bir boka benzemediğinden olamadığım insan. böyle katlamaya çalışıyorsun ama tam olmuyor, kol yandan çıkmış, bel önden sarkmış, walking dead sahnesine dönüyor reyon. evet.
işçiye emekçiye gerçekten değer veren insandır. Tabi mod yazarlığımı hala onaylamadığı için bu yazdıklarımı asla göremeyeceksiniz. Hayatım boyunca kimse tarafından farkedilmedim zaten. Alıştık artık. Bakın ne güzel kendi kendime konuşuyorum değil mi ?
küçükken abimle mağazaya girmiştik istanbulda bi avm de, hemen kenarda bi kazak gördüm aldım baktım elbiseye nasıl bi şey diye aldım ama beğenmemiştim bende katlayıp geri yerine koymaya çalışmıştım ama bi türlü katlayamıyordum daha sonra çalışan bi abla gördü beni yanıma gelerek elbiseyi bana gösterek katladı yerine koyup gülümsedi.
hep aklımın bi köşesinde bu anı heralde ömür boyu silinmez.