herhangi bir tribünden bahsetmiyorum tabi takdir edeceğiniz gibi canlar. bahsettiğim ankaragücü tribünleri. sizin de çok iyi bildiği gibi ankaragücü taraftarı takımını 90 dakika hiç durmadan destekliyor. 90 dakika dediysem lafın gelişi tabi yoksa maç başlamadan en az yarım saat önceden başlar tribünlerin desteği. o kadar bağrış, çağrış, zıplamanın, coşmanın üzerine bir de bizim tribünlere has olan sağa-sola, yukarı-aşağı koşmalarımızı yapınca haliyle insanın nefes alacak takati kalmıyor. futbolcuya bir bakıyorsun yavrum maç bitmiş hala deli gibi koşuyor, kazandıysa hele bir de bütün tribünleri dolaşıyor. ben yorgun argın eve geliyorum, bir duş alıyorum, ondan sonra kafayı vurup yatıyorum. ertesi gün bir bakmışım ki her tarafım ağrıyor. ondan sonra 3 gün zar zor yürü. şikayetçi değilim gerçi bursasporlu kardeşlerimizin de dediği gibi adı aşk bu eziyetin.
tanım: tuttuğunuz takımı futbolcudan fazla sevmenizden kaynaklı durum.
