yıllardır oynadığım oyunlardan biri. benim çocukluğum, ergenliğim demek bu oyun. sıradan bir pc oyunundan çok daha öte her anlamda.
Oyun piyasası şuan ne kadar gelişmiş olursa olsun, benim gözümde hiçbiri Max Payne 1 ve 2 kadar olamadı. Mükemmel senaryoya sahip, o atmosferi içinizde hissettiren ve diyaloglarda bile "edebi cümle" bile barındıran kaç oyun var ki.Hala oynuyorum
Max; geçmişini aşırı özleyen ve unutamayan, intikam peşinde, derin bunalımda, nefret dolu bir herifti. Kendimle çok özdeştirdim hep.
- "The past is a gaping hole. You try to run from it, but the more you run, the deeper, more terrible it grows behind you, its edges yawning at your heels. Your only chance is to turn around and face it. But it's like looking down into the grave of your love, or kissing the mouth of a gun, a bullet trembling in its dark nest, ready to blow your head off "
- "Death is inevitable. Our fear of it makes us play safe, blocks out emotion. It's a losing game. Without passion you are already dead."
- "The past's a puzzle, like a broken mirror. As u piece it together, u cut urself, ur image keeps shifting. And u change with it"
- "Memories of my previous visit here lurked in the shadows, a musty smell under the coat of new paint."
tekrardan bitireli 1 hafta oluyor. ilk oyunuyla beraber. Aşktır, tutkudur. Ayrıdır. Aynı tadı bırakan bir hitman 2 birde cod 4 vardır. Çok çok eski msdos volfied vardır 439 kb. Oyun efsanesidir.
pc'de baştan sona oynadığım ve bittiğinde poets of the fall'un late goodbye adlı parçası ile gözlerimin dolmasına sebep olan son derece çarpıcı yegane tecrübe idi (oyun demek az gelirdi).
bu oyundaki hikaye dizisi çekilip rayting rekortmeni olacak cinstendir. ilk oyunda eşi ve çocuğunu kaybettikten sonra nihayet intikamını alan max tam hayatını rayına oturtmaya başlamıştır ki bu seferde mona adında kiralık katile gönlünü kaptırır. mona bir cinayet davasında baş şüphelidir ve polisler onu aramaktadır. max polis olmasına rağmen monaya yardım eder. amiri jim bravura hatta ortağı detektif winterson'u karşısına alır.görevden ihraç edilip masabaşına verilmesi bile onu durdurmaz. aynı zamanda vladimir lem ile vinnnie gogniti arasındaki davayıda çözmeye çalışır. hastane, inşaat sahası ve vinnie gognitili otopark bölümleri efsanedir. kısacası koyun kanal d'ye oynasın.
gerçekten büyük efsanedir. late goodbye şarkısı sadece sonda değil, oyunun içinde de birkaç kez çalınmış ve aslında şarkının sözleri oyunun sonuna dair spoiler de vermiştir.
hayatımın hiç oynamamış,hiç müziklerini dinlememiş,hiç olağanüstü atmosferine tanık olmamış,hiç bitirmemiş olduğum dönemine dönmek için çok şey verebileceğim oyun.
hafızamdan tamamen silerek ilk kez oynar gibi oynamak istiyorum bu oyunu. sadece geceleri,sadece yağmur yağarken.
bu oyunu henüz oynamamış olanlar çok şanslı geliyor şu an bana. yaşınıza başınıza bakmadan oturun ve oynayın.
Sene muhtemelen 2004-05 olmalı, o senenin kış mevsiminde amcam bu oyunu bizim bilgisayara yüklemişti. O zamanlar için çok yüksek grafiklere sahipti, saatlerce oynamış, favorim olan cs 1.5'e ihanet etmiştim.
Hiç unutmam bir chapterda ak-47 li bir dayı, karakterimize yardıma gelirdi. Ak-47 ya, değerli bir tüfek, dayıyı öldürür silahını alırdım. Ha vurur da öldüremezsek o bizi vururdu orası ayrı. Her neyse bugün hatırladım da suçsuz yere çok defa dayıyı öldürmüşüz. Allah affetsin.
ben o ak47 li dayıya gidiyormuş gibi yapıp fake atıyorum , o önden gidiyor cengaver 1 tane adamı alıyor sonra yiyor 3-5 mermi hem silah düşmüş oluyor hem rakip ölmüş oluyor hem de dayıyı vurmamış oluyorum , hem karlıyım hem vicdanım rahat.
gece gece görünce duygulandıran efsanevi oyun.
o ağır çekimde ateş etmek, o efsane soundtrackler..
Hayır Ağlamıyorum gözüme painkiller kaçtı, tab'a bas geçer.
bi an gözlerim yaşardı, böyle güzel bir oyun, böyle bir efsane gece gece aklıma geldi.
sanırım ilerleyen zamanlarda indirip 1-2-3 baştan tekrar oynayacağım yaşıma aldırmadan.
bilgisayar oyunu manyaklarının ilk göz bebeklerindendir. şahsen benim de her gece ansızın aklıma geliyor. ki o efsane introları,müziklerini unutmak kolay değil.
