gerçekte siyah olup da kendisi abisi amcaoğlu gibi çeşitli kimselerle ortak kullanımdan ve yıllarca giyilmekten ve yıkanmaktan patlıcan moruna dönmüş gariban çocuklarını görmemiş nesil olmaktır aynı zamanda.
ilk olmasam da dahil olduğum nesildir.
iki cebimizde iki ayrı mendilimiz olurdu. her pazar okul kıyafetlerimiz ütülendikten sonra mis gibi ütülenen mendiller.
tırnak kontrolünden geçerdik her pazartesi.
bir de kuşaklı önlükleri olurdu kızların, erkekler kızların kuşağını asılıp çözer, sonra da kaçardı... hey gidi günler...
tüm ilk okulların simsiyah önlükler giydiği, kızların fil kulağı gibi büyük dantelli yakalıklar taktığı o yıllarda okula başlamış olup, nasıl oluyo ya? tüm okul siyah, sadece bizim önlükler mavi şaşkınlığı içinde okula başlanan yılları görmüş olmaktır. 90'ların tamamımını çocuk olarak yaşayabilmiş olma şanslılığıdır.
Edit: hani hep deriz ya ''şimdiki çocuklar şansılı canım'' hayır asıl şansılı olan bizdik onlar böyle güzel yılları göremediler.
