Zeki demirkubuzun Yılmaz Güneye hayran olduğunu *düşündüren güzel film. seyredildikten sonra bEKiR * Gibi ağız dolusu orospu deme isteği uyandırıyor ama sadece o'na yakışıyor.
az ömce yeniden izlediğim, daha önceleri etkilendiğim sahnelerden daha da fazla, ilkdefa izliyormuş gibi etkilendiğim, içime fena işleyen ,sinemamızın yüz akı film. derya alabora ' yı gördükten sonra insan eski kadınların kıymetini daha iyi anlıyor. orospu bile olsa bir asaleti var bekir' in aşkı, zagor ' un kadını uğur ' un.
yusuf'la uğur'un diyaloğu gerçekten inanılmazdır.
mal gibi kalırsın izlerken oturduğun yerde.
ulan biz niye aşık olmuşuz bu kadar dersin,ağlayacağın gelir.
hayatla burun buruna gelirsin çünkü o an,işte tam o an.
ve hayır ben doğruyu yaptım dersin,burun burunla geldiğinle inatlaşmak adına.
mamafih kazın ayağı öyle değildir,o daha güçlüdür.
ve kısır döngü yaratır. herşey süregeldiği gibi tekrar edecektir.
yusuf'un yaşadığı gibi.
fakat son sözleri en güzel samuel beckett söyler,tıpkı olması gerektiği gibi:
hep denedin.
hep yenildin.
olsun.
yine dene.
yine yenil.
daha iyi yenil.
hayatın anlamını avuçlarımıza bırakan filmlerdendir.
dikkatle izlenip,muhakeme yapıldığında çok didaktiktir,anlamlıdır.
ama herkes izleyemez yani,maskeli beşler uzayda falan izleyen insanlar 10 dakika dayanamazlar.
çok sonraları fark edecektik iyilik temizlik bile göreceli olacaktı. o kadar hızlı kirlenecektik ki masumiyet fotograflarda eskiyip solacaktı. *
insan olduğumuzdan mıdır bilinmez sahip olamıyoruz bir türlü,bulduğumuzu düşündüğümüzde çoktan kaybetmiş oluyoruz farkında olmadan.
(bkz: kayıp)
çok yavaş bir tempo içerisinde ve aynı sıradan sahneler ile devam ediyor görünen, oyuncularının sözlerden ve devinimlerden öte yüzleri ve bakışları ile de harika götürdükleri, aşkın binbir yüzü olduğunu anlatan güzel bir film.
masumiyet masum mudur?
her zaman cevap sayısından en az bir fazladır soru sayısı. işte bu düşüncenin ışığı altında, masumiyetin anlamını bilen şeylerin, o anda onu yitirdikleri yani bildikleri anda bilgi olmayan oluşu kaybettikleri açıktır.
buradan çıkabilecek tek bir sonuç olabilir.
tıpkı yağmurlu bir sonbahar öğleden sonrasında denize bakma isteğinin, yanınızdaki kadını aşarak kollarınızı sonsuz ağırlaştırması gibi...
artık başka bir film izlemek istemiyorum dedirtmiş film. bundan daha fazla tatmin duygusunu veren bir tek şey daha yaşadım. o da kinyas ve kayra'yı okumak oldu. kitap bittiğin de de,masumiyet'in kapanış jeneriği girdiğinde de ağzımdan bilinçdışı olarak aynı cümle çıktı; ben şimdi ne bok yicem.
karakterlerin gerçeğin ta kendisini oynadıkları muhteşem eser. izlerken gerçekler ve çaresizlik o kadar yalın bir şekilde insanın yüzüne vuruyor ki, insan o dünyaya kendisinin de hapsolduğunu düşünmeye başlıyor. *
zeki demirkubuz'un yüz akı filmidir. karakterlerin her biri muazzam birer oyunculuk sergilemektedirler. ama en büyük övgü, şüphesi haluk bilginer'e olmalıdır. insanı kendine hayran bırakan bir performans sergilemiştir bu filmde.
masumiyet, aynı zamanda, şu sıralar vizyonda olan bir diğer zeki demirkubuz filmi kader'in devamı niteliğindedir. masumiyet'te anlatılan senaryonun öncesi kader filmini oluşturmuştur.
