gecenin en karanlık anlarını yaşıyorum şuan. mecazi değil, gerçek olarak yaşıyorum. dünyam karardı, psikolojim bozuldu, hala gözlerimin önünde o acıklı sahneler. sanki bir sinema izliyormuşçasına seyreden o ahlaksız ve vurdumduymaz insanların solculara verdiği destek görüntüleri. bir araya toplanan ateistlerin türban yakarak yaptığı eylemi anımsıyorum hala.
sırf ülkücü olduğu ve takım elbise giydiği için, acımasız ateist solculardan hunharca dayak yiyen ülkücüyü anlatacağım. ya rabb bu nasıl bir vicdansızlık, bu nasıl bir acımasızlıktır. hiç mi merhamet kalmadı insanlarda, herkes mi bu kadar duyarsız ey ümmet-i alem!
akşam ezanı okunmak üzereydi. ben de yeni taşındığım yer olan avcılar'da keşfe çıkmış, ahlaksızlıkları tespit etmeye başlamak istiyorum. kalbim bir serçenin kanat çırpması gibi pır pır ediyordu.
merkeze doğru müslüman müslüman yürüyor, ahlaki deformasyona uğramış dükkanların tespitini yapıp, banklara oturup bu dükkanların adresini alarak fişliyordum. merkezden yukarı doğru avcılar'a gezmeye gelen itü'lü solcuları gördüm.
hey hey allah yok, hepiniz safsınız, yoooookk kii baaaakın çar-pıııl-mı-yo-ruuuz diye şarkı söylüyorlardı. ellerindeki pankartta ise "allah yok, boşuna namaz kılıyorsunuz" yazılı bir tabela vardı. ateist solcuların önünde ise takım elbiseli, gayet kibar, beyefendi, sakallı, ayyıldızlı yüzüğü, sivri burun ayakkabısı, müthiş yakışıklılığı, yemyeşil gözleri ile bir ülkücü belirdi. hemen meydandaki heykelin arkasına saklanıp, olayları izlemeye başladım.
ülkücü dost; arkadaşlar bu yaptığınız yanlış, insanların özgürlüklerine mani oluyorsunuz, burası demokratik bir ülke, lütfen burayı terkedin, herkes özgürdür yapmak istediğini yapabilir. lütfen, insanları rahatsız etmeyin diye bağırdı.
ateistler sopaları çıkartarak, sağa sola saldırmaya, yıkıp dökmeye başladılar. ülkücü dost ise devam ederek; allah büyüktür, cezanızı verecek, kul hakkına giriyorsunuz dedi.
bunun üzerine solcular ellerinde sopalarla ülkücü arkadaşın üstüne saldırdılar. yerlerde sürükleyip takım elbisesini parçaladılar. bir anda toplumsal duyarlılığım ağır basarak, o kavgaya doğru mermi gibi fırlattı beni.
yalnız iş işten geçmişti, ülkücü kardeşim yerde kanlar içinde yatıyor, yemyeşil gözlerinden yaşlar boşalıyordu. o anda polisler sirenler ile gelmiş, fakat ülkücü arkadaş için iş işten geçmişti herhalde. ağır yaralıydı çünkü. gözlerindeki yaşları sildim, kendimi de tutamıyor ağlıyordum. ağladığımı görünce elimden tutup, sıcacık ellerin gibi kalbinde sıcaktır güzel kardeşim dedi ve ağzından şu kelimeler umarsızca döküldü;
Yırtıcılar az yaşar. Uzun sürmez doğanlık...
Her ışığın ardında gizlidir bir karanlık.
Adsız sansız olsa da, en büyük kahramanlık,
Göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir.
bu şiiri duyunca gözyaşlarım bir gökgürültüsü edasında tüm meydanı inletti. herkes halimize uzaktan bakıyor, aramızdaki o bağı farkedip dükkanların önünde sinir krizleri geçiriyorlardı. ambulans gelirken benim de söyleyeceklerim vardı.. bağırarak;
bir hilal uğruna ya rabb ne güneşler batıyor,
bu ülkücü kardeşimin doğruluk uğruna canına helal geliyor.
kalmaz kahpelik yapanın yanına elbet.
bulur cezasını ahirette de sen yeter ki sabret...
sinir krizleri geçirdiğim için polisler tarafından sakinleştirilmeye çalışılmıştım. ülkücü arkadaş ambulansın içinde ayakta tedavi ediliyordu. bana ise battaniye verilmiş ambulansın arkasında oturmuş, kahve içerek olayın vehametini üstümden atmaya çalışıyordum...
ellerinde 'allah yoktur, boşuna namaz kılıyorsunuz.' yazan pankartları olan itü'lü solcu gençler, karşıdan gelen yeşil gözlü, sivri burun ayakkabılı, yakışıklı, takım elbiseli ülkücü genç ve sırf bir ülkücüyle kavga etti diye etrafa sopalarla saldıran gomunistler ve sıcacık eller. ilginç.
Olaydaki dörtlüğün son dizesinin, "en büyük enayilik göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir" olarak değiştirilmesi daha uygun olacaktır. zira göz kırpmadan saldırmak enayilikten başka bir şey değildir. saldırı için gerekli pozisyonlar aranır, şartlar oluşmuş ise harekete geçilir.
pislik insanlardır, e'dir, kaka'dır, bö'dür, öcü'dür.
bütün bir günü tkp ocağında çay içip tavla oynamakla ve sağcıların anasına bacısına küfredip durmakla geçirmektedir bunlar. kişilikleri bayağı, kafa yapıları köylüdür; görünce hemen allah birdir, allah birdir, allah birdir denmeli, insanın içine ve tüylerine bıraktıkları ürperti giderilmelidir. yoksa kalıcı hasarlar bırakabilir... düşünme alışkanlığı, ezberlerden vazgeçmeye başlama gibi...
ayrıca çok da arbede yanlısıdır bu pis solcular. otuz yaşındaki adam belinde silahla lise öğrencisi korkutmaya, gerektiğinde -daha doğrusu gerekse de gerekmese de- dayak atmaya meyillidir. şöyledir ve böyledir kısacası, pistir, pisliktir bu insanlar.
unutmayınız, allah birdir, allah birdir, allah birdir diyoruz. sonuna da ufak bi "auuuuğ" * efekti dayarsanız daha tesirli olur.
