dinlemeye başlarsınız bildiğin metal dersiniz yani ilk dakikadan bir one,bir nothing else matters havası vermez lakin söz biter o an gelir.o an nasıl bir andır anlatılmaz yaşanır.duyulmuş duyulacak en muhteşem sololardan biridir o an çalan.şarkıyla bir alakası var mıdır? yoktur elbette ama yinede master of puppets ın solosu diye geçer ki bence master of puppets zaten o solo olmalıdır.bu yüzden şarkıya nankörlük edilir play tuşuna basılır ve fare tutulup 3.33 e sürüklenir orda bırakılır sonrası kısaca ruhunu serbest bırakma durumudur çok başkadır çok.
1986 da cikmi$ dahiane bir (bkz: metallica) klasigidir. ayrica bu albüm sadece metallica'nin değil heavy metal dünyasinin en büyük albümüdür... albümün bir diğer sözlükte üzerine basilmayan özelliği ise rahmetli cliff burton un da son metallica albümü'dür. icinde orion gibi cennetten e$siz bir parcayi, battery gibi hicte master of puppets tan a$$aği kalmayan bir hit'i, damage inc. gibi akillara zarar bir parcayi, lepper messiah gibi dünyayi notalarda yikabilen bir parcayi ve sanitarium gibi agresifligi ve $a$kinligi bir arada ustaca elde tutabilen bir parcayi. ve daha nicelerini ta$iyan tekrar vurguluyorum dünya klasikleri arasindadir.
keske metallica and justice for all dan sonra dagilsaydi
Metallica'nın Ride The Lightning'den sonraki, ...and Justice For All'dan önceki albümüdür. (bkz: giderken sağda, dönerken solda) Albümde aynı adı taşıyan çok sağlam bir trash metal parçası mevcuttur.
şans eseri tanıştığım, kafama pskoloji okumayı kendisi bile farkında olmadan sokan , ayak üstü 2 çift laf etmişliğimiz vardır . kerata severim kendilerini aramıza hoşgelmiş
metallica'nın efsane bir soloya sahip en iyi şarkılarından biri. kullandığım asıl nick'imle çok uyuştuğu için bazı kişiler sık sık bu şarkıdan konu açar.
sadece ortasındaki solonun onlarca grubu * silip atabilecek güçte olduğunu, ezginin ise doğal bir determenistiğe sahip olduğunu sıkça düşündüğüm çağlar-ötesi şarkıdır. ezgi solo kısmına geçildiğinde çok farklılaşmakta, sanki farklı bir şarkı başladı havası estirmekte, ancak ilk dinleyenler, solodan sonraki kısımlara geçildiğinde de ya bu az önceki şarkı değil miydi? cd çalar bozuldu bir eski şarkıya döndü... gibi yorumlar yapabilirler. oysa tekrar dinlendiğinde geçişin ne kadar mükemmel tasarlandığı anlaşılmaktadır. solodan sonraki kısım için de ancak en iyi bu şekilde tamamlanabilirdi şeklinde yorum yapmak mümkündür. **
oturup öyle bir şarkıyı yazmaya kalkışınca ne kadar mükemmel olduğu anlaşılabiliyor.her ayrı riffden farklı şarkı çıkabilir özellikle ortadaki solosu nasıl bir psikoloji ile yazıldı bilinmez.
metallica'nin 1986 da cikardigi ucuncu ve and justice for all albumunden sonra en iyi albumu. ayni zamanda albume adini verdigi ve ortasinda insani kopartan bir solosu bulunan sarkinin adi.
