her şey eski beyaz bir koltuğun üstünde başladı. ergenliğimin yeni zamanları birşeyleri öğrenmek istiyor insan, çünkü o kadar çok değişik şeyler duyuyor ki insan nasıl olacak diye düşünüyor. elimi sikime attım o an ne bir porno yada beni tahrik edecek bir resim olmamasına rağmen. sadece oynuyordum hem de yavaş bir şekilde avucumun içinde sallıyordum aslında çünkü o malum hareketi bilmiyordum. ve işte yavaş yavaş sallarken bir titreme beliriyor insanda aayakların altı çekiliyor sanki mutlu oluyor uyuşuyor bedeni, evet ilk zevk bu işte hani derler ya sonun başlangıcı diye. evet sonun başlangıcına merhaba dedim, o günden sonra sürekli aklım karı kızda oldu. o kadar çok karı kızda ki 8 rakamını memeye benzetip 31 çekebilirim. peki ne oldu pişmanmıyım hayır değilim şuan bu noktada olmamı sağlayan en büyük etken bu mastürbasyon. bu yüzden derim ki mastürbasyon pişmanlık değil bir yok oluştur.
yaklaşık 15 dakika sonra geçicek olan pişmanlık sendromu. bu 15 dakika içinde "insan insanı siker mi ağa" diye kendinizce hayatın anlamını ararsınız, çok acayip bir duygudur.
hele birde sabahın 5:30 unda kalkacağınızı bile bile sabah kalkıp duş alırım fikriyle yapılıyorsa pişmanlığın en alasını yaşatır. çocuklara kıymayın efendiler.
yap yap diye dürtüp dururken şeytan, orgazmdan sonra s.ktir olup gidiyo hemen.
(bkz: az bi dk bekle şu pişmanlığı atlatmama yardım etseydin bari heeyyy)
