insanları yargılamak, onlara kafamıza göre hüküm giydirmek çok kolay ve zevkli bir iş. en azından böyle varsayımları anlatmak çok heycanlı ve arkadaş ortamında belli bir hava yaptığı su götürmez bir gerçektir.
kimseyi savunduğumdan veya desteklediğimden değil ama herhangi bir insan hakkında düşüncelerimizi söylerken bir kere daha düşünmek gerekir. şayet birisi bana yapmadığım birşeyden ötürü ısrarla yaptığımı idda etse veya benim kişiliğim,inancım,doğrularım ve dünya görüşüm hakkında benim onurumu,itibarımı,grurumu ve sinirimi bozacak,yerle bir edecek eleştiri yaparsa kendimi hiç iyi hissetmem. olabilir veya olmayabilir. ama sen kendi paronayak varsayımlarınla altını çiziyorum "varsayım" veya teorilerinle ister bir başbakan olsun ister arkadaşın olsun hiç kimseyi karalamaya hakkın yok.
(bkz: özgünün klibindeki bi sahnede sol gözünün gölgede kalması.)
(bkz: türk illüminatistler.)
