bu iki film de yeni neslin gerçekleri bilmesine engel olacak.
yeni neslin aklında şunlar belirecek:
-polat abi gitmiş ırak'taki masum halkı kurtarmış. her şey bir filmmiş zaten...
veya maskeli beşler ırak için:
-ırak'a giden kafadarlar sayesinde yeni nesil ırak savaşını resmen şaka olarak algılayabilir. sanki ırak'ta hiç savaş olmamış abd askerleri orada sadece üs kurmuşlar kimseyi vurmamışlar...
Oksye hazırlanırken bilinçsiz bir şekilde dershane arkadaşımla gittiğim filmlerden biriydi. O vakitler filmin kalitesine değil çocukluktan gençliğe geçişime dikkat etmekteydim ama aklımda eğlenceli bir film olarak kalmış. Güzel yıllardır be sonra taşındık ve en önemlisi internetle ve hiçbir boku beğenmeyen insanların olduğu sözlüklerle tanıştık biz de tatminsiz biri olduk çıktık eskisi kadar mutlu olamadık.
otobüs yolculuğunda izlemek zorunda kaldığım film. bu kadar kalitesiz bir filmi izlemek gerçekten işkence gibi geldi.
öyle bir senaryosu var ki, senarist yazarken "bir an önce bitse de yemeğe gitsek" demiş gibi geliyor insana. en başta saçmasapan senaryodan kaybediyor film. ben ki filmlere yüz çeşit yorum yapabilen bir insan değilim ama bu film sayesinde o kapasiteye eriştim.
diyecek birşey bulamıyorum ama 2.500.000 (yazıyla iki milyon beşyüz bin) insanın da bu filme gitmiş olması gerçekten düşündürüyor.
