kendi kendine oluşan bir davranış değil. kişiyi yetiştiren ebeveynlerin kazandırdığı ve insanın peşini ömür boyu bırakmayan bir şey.
şöyle ki ;
anne ve babamız bize bu davranış için öğütte bulunmaz tabi ki, gerçekçi olalım. ama sen eğer küçük yaştan beri kendi işini kendi yapan, kendi yatağını toplayan, kendi yediği sofrayı kaldıran biriysen ve hazıra alışmamış isen hangi mekanda olursan ol yemeğini yedikten sonra kalkarken elin o masadaki boşlara gidiyor arkadaş. bazen garson görüyor , ben hallederim abi (abla) tarzında bir bakış atıyor ama sen durmuyorsun hiç olmazsa çöpleri alıp öyle gideyim diyorsun.
ayrıca bu tarz insanlar sokaktaki amcalara ayakkabılarını boyatırken , ayakkabıyı çıkarıp terlik giyer ve kenarda bekler. karakter meselesi işte.
garson masayı toplarken, garsonun varlığından habersizmiş gibi karşınızdakiyle muhabbete devam etmek garson tarafından olumsuz karşılanacağı gibi onur kırıcı bir davranıştır.
garsona yardım edilir ve akabinde kolay gelsin dilenir.
gayet nezaket göstergesidir. tabi ki abartmamak lazım ama elden geldiğince garsona sana hizmet ediyor muamelesi yapılmamalı aksine mesleği olduğu hissettirilmelidir. (bkz: iyi insan olmak için ufak tefek şeyler.)
Kisinin yetistigi ortam ve ebeveynlerinden gordukleriyle alakali bir mesele.
Tabi garsondan masayi toplamak icin tepsi isteyecek kadar degil lakin uzanmasi icin diger tarafa gelmesi gerekiyorsa onundeki bosunu da bi zahmet uzativer.
ben küçük bi mekansa içeriye kadar götürüyorum valla.
bi' keresinde arkadaşla çiğköftecideydik. ben işte çöpleri ayran bardağına tıktım, gittim çöpe attım. tabakları da içiçe koyup teyzeye verdim. zaten eşiyle beraber duruyorlardı. teyze bize "allah gönlünüze göre versin, sağolun kızlar." demişti.
aldığım en güzel dualardan biriydi.
başka yerlerde de sergiliyorum yani masanın toplanmasına yardım ediyorum. elimize yapışacak bir iş değil. küçümsemek hiç değil. aksine o kişi sizin yediklerinizi toplarken aptal aptal ona bakmak ya da hiç orda yokmuş gibi davranmak daha küçümseyici. empati yapın biraz. insan olmak ayıp değil.
