içinizdeki fakir köylünün dışa vurumudur.
yer sofrasında yemek yemeye alışmış bünyenin masada yabancılık çekmemesi, kendini rahat hissetmesi amacı güder.
olm çok rahat lan. bu neden önce keşfetmedim. pelinsu gibi mıymıy oturmak yerine maho ağa tarzında yemek yiyom.
Şehir hayatına adapte olamamış bir köylüyüm ben. Hoş, hiç köyde yaşamadım ama genlerimde var sanırım köylülük. Ayrıca böylesi çok daha rahat, kendimi tam bir hanım ağa gibi hissediyorum. Biri mutfağa girdiğinde "gel otur hele gurban, bu da yevmiyen" falan diyorum hatta.
Bağdaşımı kurarım, yumruğumla da soğan kırıp yerim. Köylüyük biz.
