efendim, insanoğlunun her zaman göz önündekine, sahnedekine ilgi duymasının bir başka tezahürüdür. halbuki masa lambasının etrafında uçuşan tozlardan tek farkı ışığın yolunda olmalarıdır. lambayı çevirdin mi onlar da karanlıkta kaybolur, sahne sırası başka tozlara gelir.
ne demiş başbakanım? manşetle gelen manşetle, lambayla gelen lambayla gider.
Tozunda sıkıntıları olabileceğini düşünen insan sonunda tozun kafasınıda yakalar ve kendine yeni bir dost edinir. Tek gecelik aşklar gibi bunlarda tek gecelik dostluklardır. Hayatı boyunca bir daha toza selam vermez...
yalnızlığın anlaşıldığı anlardan birini yaşamaktır. yine de acınası değildir, bir seni anlayabilmek için vicdanını köreltmişe kendini anlatmaya çalışan kadar.
