DÜŞÜNMEYEN, YORUMLAMAYAN, kafada işi bitirmeyen adam, işin pratiğini asla yapamaz.
herşey düşünceyle başlar.
bu ülkeyi gençliğinin bıyığı terlemediği günlerde düşünmeye başlayan adamlar yerine, kendisini ve cebini düşünmüş adamları hadi buyur mevki senin düşün, çıkış yolu bul diye başımıza oturttuğumuz için bu durmda değil miyiz?
atamız askeri idadi de vatanının, insanının derdine düşmese idi, 19 mayıs 1919 un şafağına hazır olabilirmiydi sanıyorsunuz.
düşünceyi küçümsemeyin lütfen.
ayrıca cümleyi de doğru dürüst kuramamanızdan fazla düşünmediğiniz belli oluyor.
masa başında ülke kurtarmacılık oyunu diye cümle olmaz. masa başında ülke kurtarmacılık olur ya da masa başında ülke kurtarma oyunu olur.
düşün biraz, hak vereceksin.
sokağa çıkılıp bağırarak ya da silahlanarak bazı hainler öldürüldüğü zaman da faşist, ırkçı olarak anılmaktadır ülke kurtarıcıları. ne yapılsa yaranılmıyor. bırakalım onlar ne isterse yapsın o halde...
oyun değil gerçektir. günümüzde savaşların dahi masa başından yönetildiğini düşünür, masa başından verilen kararlarla insan katliamı yapıldığını hatırlarsak, masa başından ülke kurtarmakta normal bir durumdur.
masa başından ülkeyi kurtaracaklarını sananların katıldığı oyundur.
bu oyun laf ü güzaf etmekten hoşlanan ülkesine karşı az da olsa sorumluluğu olduğunu düşünen fakat iş faaliyete gelince ortalarda pek de gözükmeyen kişiler tarafından oynanır.
asıl amaçları ülke kurtarmak değil de düşünebildiklerini göstermektir.bakın işte benim şöyle şöyle fikirlerim var der gibidirler.ülkenin ağzına edenlere söver fakat sövmekten öteye geçemezler.ülke masa başında alınıp satılır;ülke yıkılıp belki baştan yapılır ama sözde...