'sevgili mary. sana mektubun yanında gönderdiğim noblet koleksiyonumun tamamını seni bağışladığımın bir göstergesi olarak kabul et. kitabını aldığımda, beynimin içindeki duygular yuvarlanan kurutucuların birbirlerine çarpması gibiydi. hissettiğim acı tıpkı kazara dudaklarımı zımbaladığımdaki gibiydi. seni affetmemin sebebi, kusursuz olmayışın. hataların var, benim de öyle. bütün insanların hataları var, hatta şu apartmanın dışındaki, çöp atan adamın bile. gençken, kendimden başka herhangi birisi olmak istedim. dr. bernard hazelhof demişti ki, eğer bir ıssız adada olsaymışım, o zaman kendime ve çevremdekilere alışmak zorunda kalırmışım. sadece ben ve hindistan cevizleri olurmuş. demişti ki, kendimi bütün kusurlarımla kabul etmeliymişim ve bu kusurlarımızı kendimiz seçemeyiz. onlar bizim birer parçamız ve onlarla beraber yaşamak zorundayız. diğer taraftansa, arkadaşlarımızı kendimiz seçebiliyoruz ve seni seçtiğim için çok memnunum. ayrıca dr. bernard hazelhof demişti ki, herkesin hayatı uzun bir yürüyüş yoluna benzer. bazıları düzenli taşlarla döşenmiştir. diğerleri, yani benimki gibilerse çatlaklarla, muz kabuklarıyla ve sigara izmaritleriyle doludur. senin hayat yolun da bana benziyor ancak muhtemelen benimki kadar bozuk olmayacaktır. umarım ki, bir gün yollarımız kesişir ve bir kutu yoğurdu paylaşabiliriz. sen benim en iyi arkadaşımsın. sen benim tek arkadaşımsın. amerikalı mektup arkadaşın, max jerry horowitz.'
--spoiler--
Max'in iki televizyonu vardır. Birinde ses var görüntü yok diğerinde ise görüntü var ses yok. Birleştirir ikisini ve tam 9 yıldır aynı numaralara oynadığı ve kazanamdığı lotoyu izler. Bunun gibi bir sürü güzel ayrıntı içerir bu güzel yapıt.
--spoiler--
harikadır. elimde olsa herkesi toplayıp zorla izlettiririm bu filmi. ağlattı mı ağlattı, zaten hayatımda ağladığım 2. film mary and max. 1.si mi? 1.si de ayı kardeşti.*
avustralya'da yaşayan küçük mary ile amerika'da yaşayan obez ve yalnız bir adamın mektup arkadaşı olmasını konu alan muhteşem animasyon film. animasyon olmasına rağmen küçük çocuklara hitap etmemektedir ama ileride mutlaka izletilmelidir.
--spoiler--
seni affetmemin sebebi kusursuz olmaman, sen kusurlusun ben de öyleyim. bütün insanlar kusurlu... kusurlarımızı biz seçemeyiz onlar bizim bir parçamız ve onlarla yaşamak zorundayız ama yine de arkadaşlarımızı seçebiliyoruz ve ben seni seçtiğim için çok ama çok memnunum...
max'in tek isteği kaldırımlarının kesişmesi ve bir kutu krem şantiyi paylaşmaktı ama olmadı...
--spoiler--
mektuplar dizisinin iki kişinin hayatını nasıl etkilediğini, birbirlerinin hayatlarında nasıl izler bıraktığını o kadar güzel anlatır ki,gerçek hayatta da acaba olur mu böyle şeyler diye düşündürür insanı;ama maalesef pek de olmaz.aslında ders olabilecek nitelikte bir animasyondur.
mary geç kaldı , hepimizin bir şeylere geç kaldığı gibi ve hala da kalmaya devam ettiği gibi; ama 8 yaşındaki mary en azından hayatını değiştirdi ,44 yaşındaki max'in hayatıyla birlikte...acaba bir gün bizimde cesaretimiz olabilecek mi kendi hayatımızı değiştirmek için; ki o zaman onların da hayatı değişecek...
--spoiler--
göründüğünden daha karanlık bir film
suratinizda anlamsiz bir tebessum, gözünüzün birinde iki damla yaşla terk edebilirsiniz salonu.
--spoiler--
-you are my best friend. you are my only friend.
hayat denen şeyi değiştirmenin ne kadar zor ama aslında ne kadar da kolay olduğunu daha iyi gösterebilen herhangi bir şey var mıdır bilmiyorum bu filmden başka.
değişmek, değiştirmek elbet zor ama bu kadar da kolay işte.
kısaca harika bir animasyon.
mektup, daktilo, çikolata, balık... renkli mary, renksiz max...
evet evet çok güzel.
avusturalyalı 8 yaşındaki küçük mary, alkolik bir anne ile ilgisiz bir babanın meraklı ve bir o kadar da yalnız kızıdır.amerikalı max ise 44 yaşında ve muzdarip olduğu asperger sendromundan ötürü dış dünyayı anlamakta ve çevresiyle iletişim kurmakta zorluk yaşayan bir diğer yalnız insandır.bir mektup arkadaşlığı, bu iki insanın birbirlerini tanımasını ve birbirlerinin hayatlarını değiştirmesini sağlar.
asya pasifik film ödülleri en iyi animasyon (melanie coombs)
2010 kazandı berlin film festivali en iyi film (adam elliot)
mary'nin göz rengi çamurlu su birikintisi rengindedir.
ayrıca doğum lekesi de kaka rengindedir.
mary'nin dedesi soğan turşusu gibi kokar.
ayrıca max mary'e mektup yazarken oturduğu sandalyeden poposunun çatalı gözükür.
mary de max de çok tatlıdır.
Adam Elliot tarafından hem yazılan hem de yönetilen 2009 yılı yapımı stop motion tekniğiyle çekilmiş güzel bir animasyon. Konusuna gelince;
amelie tadında başlayıp etrafındaki herkesin yaşamından kesitler sunan mary çok fazla arkaşaşı olmadığı için telefon defterinden bulduğu adresten yola çıkarak max isimindeki bir amerikalıyla mektuplaşmaya başlar. Max normal bir insan değildir. olaylara fazla tepkiler veren maxle içine kapanık bir çocuk olan mary'in bu mektup arkadaşlığı yıllar boyunca sürecektir.
yalnızlık, sevgisizlik, tüm bunların çikolata ile telafi edilmeye çalışılması bazen herşeyin sebebi bir doğum lekesine bağlayıp da aslında her şeyin kendini sevmekle başladığını görmek. boy george seven yunanlı gay koca, alkolik sigara tiryakisi kayıp korkunç rujlu anne, pasif taksidermia... *
evde beslenen balıklar çabuk ölüyor hakkaten. ilerde balık beslemeye karar verirsem, isim vermeye 1.mehmet'ten başlayacağım.
ekmek arası katı çikolatayı denedim, fena değil.
-- spoiler --
konuşamamaları çok iyi düşünülmüş. çok klişe olurdu, böyle çok iyi olmuş.
-- spoiler ---
"büyüklere masallar" furyasına getirilen bir soluk daha. bu sefer ki biraz izmarit kokuyor. biraz meyankökü, biraz da eski kitap kokusu.
--alakasız--
avusturalya ne kadar güzel bir memleket kardeşim, çok güzel şeyler çıkıyor bu komik kıt'adan. koala, kanguru, oz büyücüsü,nicole kidman, aborjinler, harry kewell ve lucas neill cimbomluları ve son olarak bu stop-motion harikası. türkiye de yaşamış her genç bünye hayatında bir kez olsun kanada veya avusturalya da yaşama hayali kurmuştur, en azından bir saniyeliğine aklından geçirmişdir. çünkü bu iki ülke ortaokul coğrafi atlasındaki dünya haritasında gördüğümüz üzere, ülkemize en uzak ve en sempatik ülkelerdir. bir kere ne kadar uzak, o kadar iyi. bir de bu iki ülkenin bahsi geçince, herkesin mutlu mesut yaşadığı ütopik ülkeler gelir hep aklıma.
--alakasız--
filmi izlediğimde aklıma ilk sen geldin. seveceğini düşündüm.
ps: filmde "bebekleri birabardağında bulma" esprisi "ne alaka" gelmişti bana ama sonra araştırıp öğrendim; 16 milyonluk bir nüfusa sahip olmasına rağmen dünyada en çok bira tüketilen memleketmiş avusturalya ve neredeyse her aileye bir pub düşüyormuş.
pss: filmin müzikleri kötü demiyorum ama müzikleri yann tiersen yapsaymış, ikinci bir "amelie" vakasıyla karşı karşıya kalabilirdik. böyle de güzel. ama öyle daha mı iyi olurdu?
sanat eseri nedir? sorusuna cevap olarak gösterilecek, harika, olağanüstü gibi bilumum sıfatları hakeden şahane ötesi başyapıt! kurgusu, konusu, müzikleri, çekimleri her şeyiyle alkışı hakediyor. izlediğim en iyi animasyonların başına yerleşti diyebilirim. olayları anlatırken verilen örnekler, detaylar... anlatılacak pek fazla şey yok, gebermeden mutlaka izleyin.
bir solukta biten, koca dünyada yapayalnız olan en "umutsuz insan"ın ve en "umutsuz vaka"nın hayata tek dostları olan birbirleri ile sımsıkı bağlanmasını anlatan stop-motion animasyondur. hayatınızda rastlayabileceğiniz en aklı başında tespitleri max' in yapıyor olması ise insanı düşüncelerle karışık gülümsemelere zorluyor.
... Ve anlayamıyordu, diğer herkes normal sayılıyorken, neden kendisi garip sayılıyordu. insanlar inanılmaz mantıksızdı. Hindistan' da çocuklar açlık çekerken insanlar neden yemeklerini çöpe atıyorlardı?Neden oksijene ihtiyaçları varken yağmur ormanlarını yok ediyorlardı? Ve neden asla zamanında gelmeyeceklerse otobüler için zaman çizelgesi hazırlıyorlardı? En sevdiği fizikçiyle mutabık kaldı : Sadece iki şeyde sonsuzluk vardır ; evrende ve insanın aptallığında.
