aslında bilimum hayvanın dramıdır bu amma aylardan mart olduğu ve ortalıkta bol bol mart kedisi dolaştığı için meseleyi mart kedisi üzerinden açıklayalım dedim.
biliyorsunuz mart ayı gelince bu kedi milletinin kanı cinsel organına yürür. libidosu artar bilmem ne olur. biyolojik analizi bir tarafa, vakitli vakitsiz zaman mekan ayırmaksızın çiftleşme çağrılarına şahit olursunuz. işte dram da tam burada başlar. kendini bir an mart kedisinin yerine koysana.
hararet 90 a vurmuş. 11 aylık kesametten sonra ecnebilerin mega erection dediği kıvama gelmişsin. amma ortalıkta şöyle eli yüzü düzgün, nazlanmadan mercimeği fırına vereceğiniz ve spermlerinizi minik yavrulara çevirme potansiyelini barındıran bir minnoş ya da ne bileyim boncuk yok. bembeyaz, şampuan kokan, yumuşacık tüylü, renkli gözlü van kedisinden zaten geçmişsin daha iki gün önce çöpü karıştırırken rastladığın pasaklı pakizeye de razısın ama yok işte.
ortalıkta potansiyel partner olmadığına göre geriye tek seçenek kalıyor. avazın çıktığı kadar miyavlayıp dişi bir kediye sesini duyurman gerek. iş burada bitse iyi dişi kedi seni duyacak o da miyavlamaya başlayacak, başka cevval kedilerden önce ona ulaşacaksın, psikopat mahalle sakinlerinin kafanı patlatmak için attıkları bilimum taş, şişe, kavanoz, terlikten kurtulup sevdiceğine ulaşacaksın. sonra miyavlamanla onu cezbedip mercimeği fırına vereceksin.
velhasılı kelam üremek meşakkatli bir eylem. eğer bunu doğuştan gelen üreme içgüdünle yapıyorsan diyecek bir şeyim yok ama sırf zevk olsun diye bu kadar çile çekilmez be kardeşim. her şey bir tarafa o "azdım huleeyn karı yok mu karı" manasına gelen miyavlamalarınla kendini rezil etmene deymez.
kıssadan hisse: bahar geldi, ortalık şenlendi, kan kaynıyor. dikkat etmek lazım.
