uzerinde yasamasi fazlasiyla zor ve tehlikeli ama bilimsel acidan imkansiz olmayan. gerekli sartlar olusturuldugu taktirde ve belirli zamanlarda dunya'dan yapilacak takviyelerle yasam suresi uzatilabilir. takviyeler olmazsa zor. mars topragi bazı bolgelerde bitki yetistirmeye uygun. yuzeyinde yasam ise radyasyon ve firtınalardan oturu neredeyse imkansiz. bu yuzden yer altinda yasanmak zorunda ve hayati oneme sahip olacak olan enerji ile besin konusunda ters gidecek bir olayin gerceklesmemesi gerek. bu olursa yapacak bir sey yok. yasaman tamamen sansa kaliyor.
şu saatte aklıma john grant- i wanna go to marz şarkısını getiren başlıktır.
harika bir şeydir. mars’a gitmek fikrinin kendisi bile beni bu kadar etkilememektedir.
Güneş sisteminin en yüksek volkanı ve dağı (27km) olympus mons'un bulunduğu gezegen. Savaş gezegenidir, hatta istanbul'un fethi sırasında dünyaya yakın olduğu bilinir. harita olayına pek inanmasam da bende akrep burcunun konumlandığı gezegendir.
Bir güneş rüzgarının atmosferine çarpması sonucu , gezegenin atmosferinde büyük bir delik açılır ve gezegendeki ısı , basınç dengesi bozulur.
Yüzeydeki suyun büyük kısmı buharlaşır bir kısmı da donar.
Aslında biz insanların soyu mars gezenine dayanıyor. Zira dünyada yaşam yokken Mars'ta yaşam vardı.
Belki sadece bakteriyel boyutta belki de gelişmiş bir medeniyet olarak.
atmosferinin dünya gibi olduğu ve üzerinde yaşam olduğuna şüphem olmayan gezegen. belirli aralıklarla gezegen genelinde çıkan kızıl kum fırtınaları nedeniyle gezegen kızıl renge boyansa da bu durumun geçici olduğu ve hayatın çok kısa bir sürede normale döndüğü açıktır. hatta amerika'nın 1960 larda mars'a iki nükleer bomba atarak oradaki canlılara katliam yaptığı ama orada ki hayatın buna rağmen mars yüzeyinin altında bi yer altı şehirlerinde devam ettiği bir gerçektir.
Tek başıma gidip bir kaç sene yaşamayı çok istefidim. Düşünsenize koca gezende yapayalnızsınız. o kadar yalnızsınız ki sizden başka tek bir canlı organizma dahi yok. Ne muhteşem bir duygu. Gerçi nasa ve rusların gönderdiği araçlar o büyüyü biraz bozuyor ama olsun.
"gökyüzüne baktığımızda mars'ı kırmızı görme nedenimiz şöyle açıklanmaktadır: bütün gezegenin yüzeyi oksitlenmiş demir parçacıkları ile yani pasla kaplıdır. yüzeyindeki bu pas zerreleri nedeniyle mars'ı kırmızı görürüz."
yeni neslin yaşayacağı gezegen. arkamızdan fotoğraflarımıza bakıp "atalarımız bu dünya dedikleri gezegende yaşıyormuş, ne kadar ilkellermiş öyle değil mi" diye konuşacaklar.
phobos ve deimos isimli iki adet uydusu bulunur. uyduların şekilleri uydu gezegenden daha çok, bir meteoru veya kuyruklu yıldızı andırmaktadır. bir "ay" şeklinde değildir.
mars, 27 ağustos 2003 tarihinde 60.000 yılda bir meydana gelen bir olayla dünya'ya 56 milyon km. mesafeye kadar yaklaşmıştır. Çıplak gözle bakınca yıldız şeklinde görünüyordu.
