Keder.
Görünce gözünün gönlünün açıldığı o güzelim mavilikten daha güzel olan yeşilden hiçbir şey kalmadı. Ormana otobüsten bakarken bile için huzur dolardı, ağaçların altında olmayı tasvir edemiyorum bile.
Belki onlarca sene eski hâle dönmesi için yetmeyecek. Çirkin insanoğlu eski hâline dönmesine izin verecek mi o bile belli değil.
Sadece Marmaris değil yanan her yer için ben de yandım. Oturma kalk yakın yerlere git diyorum ama ne yapacağım ki? O cehennemin içine girmek için yeterince ruhsal gücüm de yok zaten, oturup zırlamaktan başka bir şey yapamıyorum.
Sadece ağaç hayvan insan değil çok şey yanıp kavruldu. Acımızla dalga bile geçtiler, gözyaşınızla çay demleyin dediler resmen.
Türkiye bir kaç günde pek çok kez değişti ama bu sefer farklı.
Öfkeliyiz. Öfkemiz yandıkça çoğaldı.
