molar amfisi değil ders işlemenin, içerisinde 10 dakika oturmanın bile mümkün olmadığı oksijen görmemiş bir yer. o kadar kişi aynı anda solunum yaparken nasıl oluyor da saatlerce ders işlemenin mümkün olduğunu düşünüyolar aklım almıyor.
her senesinde her döneminde öğrencilere işkence yapılır. asıl zorluk dersler değil asistanlar ve hocalardır. çoğu asistanlar ki başını tedavi ve protez asistanları çeker, öğrencilere çok rahat bir şekilde küfür eder bağırır çağırır. öğrenciler ise o kadar hakarete rağmen sabreder.
03.06.2016 itibariyle yıllardır sömürülen ve yıldırıya maruz kalan hekim adaylarının, hocaların döner sermaye çarkına ve kan emici düzene karşı kutlu isyan bayrağını açacağı fakültedir. Son sınıf öğrencisinin bile sinek kadar değeri yoktur bu fakültede. Üstün astı ezmesi gelenektir. Dekan Prof.u, Prof Doç.u, Doç Asistanı, onlar sekreteri, sekreter temizlik görevlisini, sonra da hepsi stajyeri... Angaryanın, yıldırının, düzensizliğin başkentidir. Aklı olan bu rezalet fakülteyi tercih etmesin, ettirmesin. Sonra tüm fakülteler mezun olup kepli diplomalı fotoğraflarını gözünün içine sokarken sen hastaların, bitirme tezinin, sözlülerinin, finallerinin, son dakikada öğrencilere geçirilmeye çalışılan yaz okulunun, borsaya endeksli gibi her an artan staj puanlarının derdine düşersin de çoktaaaan iş işten geçmiş olur.
Kendilerine yapılan sömürme ve bezdirme politikalarına bütün tehditlere rağmen gösterilen büyük bir cesaretle direnerek sonuna kadar hakettikleri diplomaları söke söke alan yürekli öğrencilerin olduğu fakültedir. Şimdi o son sınıf öğrencileri diplomalarına kavuştu, hekim oldu. Her ne kadar onlar istediklerini alsalar da sistem hâlâ değişmedi. Aksine aynı idareciler, haklarını arayan ve amacına ulaşan son sınıf öğrencilerine karşı duydukları kini onlara destek veren alt sınıflardan çıkarmaya çalışarak yine onlarca öğrenciyi tek dersten sınıfta bıraktı ve o hekim adaylarının hayatlarından bir yıllarını çaldı. Yüreği öğretme aşkı ve insan sevgisiyle dolu olması gereken öğretim üyeleri, kişisel egolarının ve hırslarının kurbanı olarak herkesin kendilerine tapınmasını ve ayaklarına kapanmasını istiyor. Ümit ediyorum ki genç hekim adayları yine boyun eğmeyecek ve yalakalık yaparak gururlarını ayaklar altına almak yerine onurlarıyla dimdik mezun olacaklar.
Cenap Şahabettin'in dediği gibi; "Zirvelerde kartallar da bulunur, yılanlar da. Ancak birisi oraya süzülerek, diğeri ise sürünerek gelmiştir. Önemli olan nereye gelmiş olduğunuzdan çok, nereden ve nasıl geldiğinizdir."
