Mahir Çayan'ın kesintisiz devrim tezinde ortodoks marksizmin savunuculuğunu yaparak emperyalizmin sömürüsü altında bulunan sömürge-tipi faşizmle yönetilen ulusların devrimci karakterini pasifizm ile yokederek burjuvazi için çalışan teorisyenler , politikacılar , sendikalar , siyasi partiler için yaptığı benzetmedir. Revizyonizm ve oppurtunizm ile suçlanan bu teorisyenler çayan tarafından marksizmin değişik coğrafyalarda değişik şekillerde ortaya çıkan devrimci hareketlerin sadece lenin dönemindeki sscb'nin bolşevik ekim devriminin koşullarına hapsedilmesine sebep verilmesinden dolayı tezlerinde atın götüne sokulan marksistlerdir. Bunların iyi birer marksolog olabileceğini ancak asla proleter bir devrimci olamayacaklarını söyleyen çayan , silahlı propaganda ve gerilla stratejisi ile yürüttüğü devrimci mücadeleyi lenin dönemindeki narodnizm akımıyla anarşizm ile özdeştirmeye kalkışanları , devrimci mücadelenin silahlı kanatını küçük görerek silahlı propagandayı küçük burjuva radikalizmi ile suçlayanları bu sıfat ile nitelendirmektedir. *
