Yeni Ahit'in ilk dört bölümünü oluşturan kanonik incillerden ikincisi. "Evanjelist Markos" olarak da bilinen Yuhanna Markos tarafından yazılmıştır. Markos, Barnabas'ın kuzeni ve isa'nın havarisi Petrus'un (Simun) yakın arkadaşıdır. Markos'un bu incili Petrus'a dayanarak yazdığı kabul edilir. M.S. 60'lı yılların sonlarında veya 70'li yılların başlarında yazılmıştır. Matta ve Luka incillerine kaynak teşkil ettiği ve incillerin en eskisi olduğuna inanılır. Vaftizci Yahya'dan isa'nın göğe yükselişine kadar olan kısmı anlatır. Kısa versiyonunda isa'nın boş mezarına kadar olan kısmı anlatır.
Kelime olarak "nazik ve parlayan" anlamlarına gelen Markos incili'nin Roma'da yazıldığına inanılır. Diğer kanonik incillere kıyasla çok fazla Latince kelime içerir. isa'nın gösterdiği mucizeler en fazla bu incilde örneklenir. Yahudi geleneklerinden, yaşadıkları yerlerden, sikkelerinden ve Aramice deyimlerden bahsedilir. Bu yönleriyle Markos incilinin Romalılara hitaben yazıldığı düşünülebilir. Markos incilinde isa'nın "Seçilmiş Kişi" olduğu sık sık vurgulanır.
i.S. 55-60 yıllarında Tanrı esiniyle Roma'da yazılan bu incil parçasında onu yazanın adı geçmiyor. Genel olarak bu kişinin Markos diye tanınan Yuhanna olduğu bilinir (Habercilerin işleri 12:25). Markos öğrenci Petros aracılığıyla Mesih bağlısı oldu (I.Petros 5:13). Annesinin adı Meryem'di; ilk inanlılar dua etmek için onun evinde bir araya gelirdi (Habercilerin işleri 12:12). Markos, Pavlos ve Barnabas'la birlikte ilk Haber Gezisi'ne katıldı (Habercilerin işleri 12:25; 13:5).
Yazının birçok yerinde de görüldüğü gibi Markos, isa'nın yaşamını ve işlerini belirgin güçle ve kesin yetkiyle hiç durmadan süren bir hizmet olarak belirtir. O'nun yetkisi öğretisinde, cinleri çıkarmasında, günahları bağışlamasında görülür. Olaylar geliştikçe bağlıları isa'yı daha iyi anlar, O'na direnenlerin düşmanlığı ise artar. Markos isa'nın on yedi mucizesine değinerek, bunlara O'nun öğretisinden daha da geniş çapta yer ayırır.
