çoğunlukla yaramaz çocuğu ikna eden ebebeyindir. fakat çok görülür ki 50-60 kuruşluk bir gofreti almaz, 1-2 liralık bir dondurmayı almaz. alamıyorsa sorun yokta paraya kıyamıyorsa ruhuna yazık.
etiler, nişantaşı gibi zengil mahallerde olmayan tiplerdir. zira onların çocukları çok değerlidir ve her istedikleri yerine getirilir. biz bu tiplere daha ziyade düşük ya da orta gelir seviyesine sahip semtlerde rastlıyoruz. alışveriten dayak yemeden çıkmış olan bir çocuk neredeyse yok gibidir. bir şomardı, bir çimdikti illaki olacak. aslında çocuğunu döven anne de etilerdeki anne gibi çocuğu bir şey tutturduğunda kırmamak, dövmemek ister, ama gel gör ki hayat şartları... hayat artlarının yanında eğitim de şart. yoksa bu kalıtımsal hastalıktan kurtulmak kolay değildir. nesilden nesle aktarılan bir tiptir.
