Az sonra aynı şeyi bir arkandaki kişi de yaşayacaktır lakin asla sana müsamaha göstermez. Çünkü ülkemizde empati kelimesini bilen kişi sayısı yok denecek kadar azdır.
kasa çok kalabalıktır. kasiyer ise çok seridir. barkod okuma cihazından takır takır geçirir ürünleri. sende masanın diğer ucunda, aldığın ürünleri poşete koymakla uğraşırsın. bir anda poşetin biri açılmamakta ısrar eder. ürünler gittikçe birikir. poşet hala açılmamıştır. tam panik yapmaya başlamışken birden o ses duyulur:
+ 236 TL 55 Kuruş.
poşeti atıp birden cüzdanı çıkarırsınız. kartı uzatırsınız. şifrenizi girersiniz. parayı ödersiniz. ama o da ne, bu kez kasiyer başkasının ürünlerini okuyucudan geçirir. hemen gene kendi ürünlerinize dönersiniz. o amk poşeti hala açılmamıştır. bu kez başka poşet istersiniz, o poşete koyup gidersiniz.
alışveriş sonrası kasiyerin okuttuğu ürünleri koymak amacıyla açmaya çalıştığınız dandik bir poşetin ısrarla açılmak istememesi sonucundaki halet-i ruhiyedir. bi gerilirsin, bi hızlı hızlı açmaya çalışırsın ama cık, yemez.
ne zaman fazla ürün alsam yaşadığım gerginliktir. kasiyer jet hızıyla ürünleri okuturken ben daha ilk poşeti bile açamamışımdır. ürünlerin karışma riski de cabası.
