her market alışverişimden sonra poşeti elime aldığım an ''yine başladık amk'' diye düşündüren olaydır. harbiden açılmıyor bazısı ya da ben malım. ben poşetle cebelleşirken bir sonraki müşteri gelmiş ödemeyi yapmış ürünleri poşete koymuş gitmiş oluyor ben hala yanında poşet açmaya çalışıyor oluyorum. bırakın poşeti, parmakları yalamayı; kasiyeri bile yalıyorum bu yüzden.
dünyanın en illet edici konusudur. birbirine yapışan bu illetler asla açılmaz ve ele değdiğinde garip bir şekilde ''toza'' değmiş gibi olursunuz. ben şahsen huylanırım. dünyanın en kötü şeyidir diyebilirim hatta. ''fuck'' ulan.
kasiyerlerin, daha işin başında, market poşetlerinin, şimdi bunlar zırt pırt poşet ağzı açmadıkları için iki saat uğraşmasınlar, açamadıklarında da ağızlarını açıp da iki de çift laf etmesinler düşüncesiyle, nemrutlukları bundan da geliyo olabilir, ağızlarını (poşetlerin) açarak vermeleri hakkat iyi bişi haa. yoğusam beceriksizin birisinin ardındasırada beklerken, bekle ki poşeti açsında sıra bize gelsin, allaam yarabbim yaa.
hayatta beceremediğim ve beceremeyeceğim işler sıralamasında yerini almaktadır. Elim ayağıma dolaşıyor lan bildiğin. ama fena da olmuyor hani kasiyerlerle muhabbet aracı olarak kullanılıyor. Sonrasıda senin kabiliyetine kalmış.
