(bkz: margin)
(bkz: sınır)
ipin ortasında bi kişi hayal edin, ona göre diğer iki taraf da sınırdır. hangi tarafa doğru kayarsa ,uzaklaştığı diğer taraf ona ters, sınırlarının ötesinde gibi gelir. işte günümüzdeki manasıyla "toplum dışı" olan marjinallik kanımca budur. fiilen kavram belirtse de tanımı çok zordur, zorluğu karşılaştırılan ve karşılaştırana göre stabil olmamasından gelir.
günümüzde ben varım diyebilmek için tutunduğu bir daldir marjinallik. gelgelim ki marjinallik kişisel maharetlerle olusacaği için kişisel maharetler noksan olduğu vakit taklitcilik baslar.
bu taklitcilik nedeniyle klişe tipler ortaya meydana gelir ve sirdanlik biraz da egzantiriklik muhteva etse yine dön dolaş ayni mevkiye tahvil olunur.
günümüzün post modern batakliğinda artik marjinallik bir değer olmaktan coktan cikmiş klasik olmak marjinallik olarak nitelenmektedir.
nitekim marjinallik olarak nitelenen örnek olarak birayi siseden içme ritueli artik kaduk olmuş birayi o ibnemsi balon bardakta - bu satirlarin sahibi o bardaklara fena halde kıl olur- içmektense adam akıllı kulplu bardakta içmek evla olmaktadir.
toplumsal ortak paydalarin deneylerek alternatif söylemini terennüm eden ve uygulayan bu kavramı aciklayabildim mi bilemem?
ama en ufak genel inanislarin tersine yasayan kişileri marjinal olarak nitelemek, bu yan ensturamani ana enstürüman ve kimlik olarak beyan etmek yahut ettirmek ciddi anlamda kişiye darallar getirmektedir.
bodruma yerleşip rakı balık ile ömür geçirmek köyde tavuk beslemenin nesi marjinalliktir anlayamamaktir. ya artik söylene ve icra edilele boku cikti söylemlerin yahut ne bileyim işte öyle.
hele ki hala taksim beyoğlu denilen eski yari sömürge baskentinin 19. yuzyil eğlence alaninda sokaklarinda sabahlamayi marjinallik olarak niteleyen hatta biz cilginiz abi o ye diyen bünyeleri gördükçe hatta beyinsel gelişimi hala ergenliğin en humhalı döneminde takılı kalmiş kazilari görünce ve rast gelince deli gönül kutuplara kaçmak ister.
vel hasıl-ı kelam imaj cağında bir kimlik olan bu eylem modadir deriz ve gerçek marjinallerin sanat, bilim, kültür ve toplumsal yasayişlari ile eserlerini insanliğin nurlu ortak bahcelerine diktikleri ağaclarin mahsulleriyle bu sıfatı onlara yakıştırsak iyi olur gibime gelmektedir.
kendine marjinalliği yakıştırmış ergenlik çağını daha geçememiş onca insan var ki marjinallik adı altına girip diğer insanlara hakaret etmenin pek bi anlami yok ne olursan ol insnasın be arkadaşim sende.
hepimiz bi deliyiz. herkes bi 'lan o bi şey mi ben naptıydım.' çok pis kendimize has huylarımız var. o öyle delidir iltifat artık mesela. fotoğraflarımızla ben burdayım deyip acılarımızla sevdiriyoruz kendimizi insanlara artık. başka olucam diye diye apaynı zavallılar oluyoruz. niye normal sıkıcı mesela? normal lan. ne güzel işte. ne istiyosun daha? dinlerken bile beyin tarıyo bi yandan aynısı gibi ne vardı ki bende. daha iyisi. daha ilginci. zor zanaat marjinallik. ki bence artık sade olmak marjinallik. hadi be, olun da göreyim.
