Ben güzel bir manzara izlerken azıcık, çok azıcık bir rüzgar esip saçımı başımı yanağımı okşasa bu ben oluyorum.
Anında gözlerimi kapatıp rüzgarı hissediyorum, bir an böyle bir an.
Sonra kocaman gülümseyerek açıyorum gözlerimi.
Size bir sır vereyim mi?
Gözlerimi yumdugumda en son gözümün önündeki manzara kararmiyor biliyor musunuz?
Onu görmeye devam ediyorum. Hatta biraz daha kapalı tutarsam gözlerimi ortaya kuşlar, kediler, yeni yeni bulutlar hatta bir ''yüz'' bile cikarabiliyorum.
