bazı insanın içinde, özünde delicesine manyak, kafası kırık, fırlama bi karakter oluyor. ancak bunu topluma expose ettiğinde bunun topluma fazla geleceğini, yadırganacağını fark ettiği düşündüğü için elinden geldiğince hareketlerini baskılamak durumunda kalıyor. bu baskılama alışkanlığı bir süre sonra öyle bi noktaya geliyor ki aslında toplumda normal olarak addedilen davranış kalıplarını dahi sergilemekten çekinir hale geliyor insan sınırın tam olarak nerede başlayıp nerede bittiğini bilemediği için. o kişinin bilebildiği tek şey gerçekten olduğu gibi olursa insanların garipseyeceği.
bana kalırsa toplumdaki gerçek çılgınlar, manyaklar, deliler bu sebeple aslında en normal gözükenler arasındalar. tersine, değişiklikleri baskılanmayı gerektirecek seviyede olmayan görece normal insanlarsa serbest takıldıklarından çizginin ortasının sağında kalıp durduk yere manyak olarak adlandırılıyorlar. halbuki tam ortadalar, oldukça normaller.
freud bunu da incelememişse bu teori tarihe adımla geçsin isterim. mustafa teoremi.
