şimşek, yağmur, gök gürültüsü, yangın, patlama gibi bir çok efekti insanın gözü önüne ayni anda getiren bir şarkı. hesapta slow. huzur verici falan. amma lakin ki aslında hiç öyle değil.
nedense bana foucault sarkaci'nda 120 yılda bir sırrın devredilmesi için yapılan buluşmaların bir takvim hatasından dolayı yüzyıllarca gerçekleştirilememesini hatırlattı gecenin bir yarısı. çok alakasız bir serbest çağrışım oldu ama bu iki nadide eser bana birbirini tamamlıyormuş gibi geliyor. sanki kitabı okurken fon müziği bu şarkı olduğunda her ikisi de daha bir anlamlı oluyor.
empyrium'un 3. albumu olan where at night the wood grouse playsden nefis bir parca. gitar ve flut melodileri bundan daha etkileyici, daha sevimli kullanılamazdı.basit melodilerle olusturulmus, harika bir parca. cok sirin de bir hikayesi var.
