birçok sanatçı ve yaratıcı kişide görülür. tıpkı şizofreni gibi çok özel insanlar** ortaya çıkmasına sebebiyet verebilir. mağdurları lityum tuzları, karbonatı kullanır ki bu metal mood dalgalanmalarını önler. adına şarkılar yazdırmıştır lithium...
saniyeler içerisinde aşıırı derecede ruhsal değişiklik yaşayan insanların hastalığı. bu hastalık belli bir süre sonra tedavi edilmezse paronoyaya ya da şizofreniye çevirmektedir kendisini.
uzun süre kabul etmediğim ama daha sonra mantıklı gelen hastalık. sakin sakin dururken birden sinirlenmeler, genelde yüzü asık dolaşmalar, kısa kısa mutluluklar... barometrik benlik saygısı gibi bir hede hödö.
sabır ve olgunluk ile tedavi edilebilen hastalık. tamamen toplumda yalnız bırakılma korkusu ile yaşadıkları için onlara güvenilir bir dost gibi yaklaşmak gerekir. dostluktan öte sevgili olursanız işiniz oldukça zordur. şayet bu kişiyi sevmiyorsanız hemen ayrılın. yoksa sizin ve sevgilinizin psikolojisi biraz daha bozulacaktır.
yıllar önce belki ama hiç unutmadığım bir ilişkiye sebep olmuştu bu ruhsal bunalım. önce arkadaş olmuş ve dünyanın en mutlu günlerini tattırmıştık birbirimize. herkesi herşeyi bırakmıştık. adeta kabuk değiştiriyorduk birbirimiz için. ve olay duygusal bir boyuta geçiş yapınca onu daha iyi tanımaya başladım.
bensiz yapamıyordu adeta. her an benimle birlikte olmak istiyordu. daha bana bağlanmadan kaybetme korkusunu yaşadığını hissediyordum. güzel bir kızdı. ama yine de toplumda onu mutlu edecek hiçbişeyle karşılaşmamış gibiydi. belkide tek sebep buydu onu bunalımın içine sokan, kimseye güvenememe.
akşam evine bırakıyordum. uzun uzun öpüyordu beni gitmeden. hiç soğumasın istiyordu vücudunun sıcaklığı üzerimde. eve gidiyordum ki daha içeri girer girmez telefonum çalıyor, salya sümük ağlayarak bana kötü sözler söylüyor, konuşmama bile fırsat vermeden yüzüme kapatıyordu telefonu.
aradan sadece üç yada beş dakika geçmeden yeniden çalıyordu telefonum. inanılmaz mutlu ve heyecanlı bir ses tonuyla bana sesleniyordu.
-naber?
birkaç ay sürdü birlikteliğimiz. bir seneyi bile bulamadık. ama çok şey kattım ona, bin bir sabırla. ayrıldıktan sonra rezil bir adamla birlikte olduğunu duydum. karşılaştığımızda bile söyleyemedim bunu ona. oysa o yine güvenilmeyecek birini seçmişti. şuan nerede ne yapar bilmem ama o hep yardıma muhtaç bir prenses olarak kaldı aklımda..
manik dönemi çok şugar hastalık. uçuyorsun gökler yetmiyor, koşuyorsun yollar dar geliyor; bir enerji pir enerji. içmeden serhoş gibisin, kelebekler uçuşuyor aşık olmadan olmuş gibisin.
daha çok kadınlarda gözlenen psikolojik bir hastalıktır. manik depresif tanısı bir anda koyulmaz. kişinin birkaç gün hatta birkaç hafta gözetim altında tutulması gerekir.
bu hastalık insanda bir anlık neşe verir, sonra bir anlık sinir ile uğraşıyor olarak bulurlar kendilerini. bir anlık mutluluk, bir anlık mutsuzluk ve öylece geçer günleri. böyle bir yaşam şekli de insanın yıpranması için yeter ve hatta artar. bu hastalık ile yaşayan insanları sürekli gözlem altında olması gerekir. bir anlık mutsuzluk ile intihar etme durumları bile söz konusu olabilir.
çok ani bir şekilde duygu akışı sağlanan bu hastalıkta sürekli tek bir duygu halinde kalmak çok güçtür. o an duygu yoğunluğundan ağlayan hasta aynı anda o bunalım ile gülmeye, kahkaha atmaya başlar. ayrıca, kişi sadece bu tepkileri değil, bol bol düşünerek düşüncelerini büyütür. hayal dünyası kurabilir kendine.
edit; sanırım ben manik depresifim, itirafım olsun.*
allahın belası, tıpta bipolar bozukluk diye geçen ama kısaca dengesizlik denebilecek hastalık. hasta olduğunu bilen bu manik depresif hastası tedaviye girmezse işleri daha kötü edebilir. şöyleki, kendinde gördüğü çelişkiler, tutarsızlıklar sebebiyle kendinden ölesiye nefret edebilir, kendine güveni eksilere düşebilir hatta septik olup çıkabilir. hem de öyle böyle bi septiklik değil. mahvolur alimalallah. sırf inek gibi ağlıyorken "yarın kesin gamsız gamsız kahkahalar atıp güleceğim bu ne biçim iş lan" gibi öfkelenmeye sebep düşünceler yüzünden unipolar depresyona geçme çabalarına bile girebilir. yani aslında neşelenebilecekken inadına kendini mutsuz edecek şeyler yapabilir. düşünebiliyor musunuz işleri daha da sarpa sardırıcak. hayır git doktora al ilacı tak fişi bitir işi yani..
10 gün önce başka zaman olsa çok siklemeyeceğim bir kıza durduk yere görür görmez aşık olma ve reddedilmeyle tetiklendiğini düşündüğüm, gün itibariyle ağzıma sıçan, bugün resmi olarak görüştüğüm 2 psikiyatr'ın şahsıma uygun gördüğü hastalık... Dayadılar Antidepresanları bakalım. Ağlayıp çıldırıp sinirden yumrukladığım duvarı ve ellerimi kırarken bir kaç saniye sonra barış güvercini triplerinde huzur ve heyecan dolu, hadi kalk dansedek gibiyim. Sonra bir anda asabiyet patlaması. Kendim hatalıyken bile karşımdakinin ağzını burnunu kırma güdüsü. Bir anlık kahkahalar. Günlük veya dönemlik değil sözlük. Dakikalar içinde değişiyorum.
işin kötüsü bu hastalığa sahip olduğunuzu öğrenmek. Adı üstünde hastalık. Camda sigara içemiyorum. Bir anda kendimi havada süzülürken hayal ediyorum gözlerim kararıyor şakaklarıma kan fırlıyor. Kendime geldiğimde nefes nefese geri kaçmış oluyorum. Gecenin bir yarısı sokakta çığlık atan sarhoş delilere elime bıçak alıp koştuğumu ise merdivende farkediyorum. Kendimden korkuyorum. Hayır kendime bir şey olmasından değil. Ya sevdiklerime bir şey yaparsam sözlük. Ya bir şey yaparsam ben ne bok yerim.
(#6217160) benim gibi kıbrıslı olan yazarımız, hoşgelmiştir. kıbrıs hakkında çok güzel entryleri vardır, özellikle molohiya entrysi (#5844276) müthiş. ilgiyle takibe aldım bundan sonra.
