hayatının belli bir döneminde yaptığı eylem, sergilediği tutum ve davranışları şimdiki zamana yansıtamamanın verdiği nahoş durumdur. özünde doğru, yanlış kavramlarını barındırır. bu boşluk giderilmediği durumda insanın şirazesi kayar. doğru yanlış dengesi alt üst olur. ne herşey doğru nede herşey yanlıştır artık. bu durumda sadece maddenin ön plana çıkmasıyla nihayete erer. doldurmak zordur ve genellikle çevresel etmenler sebebiyle boşluk genişler ve her alanı kaplar.. (bkz: tecrübeyle sabit)
parayla saadetin olmadığı gerçeğini kanıtlar, insanlar kendini tatmin edememeye bir türlü mutlu olamamaya başlar, yediği içtikleri zevk vermez, etrafındakiler anlamsızlaşır yabancılaşır, yeni yeni arayışlara doğru gitseler bile hep başladıkları noktaya geri dönerler, gitgide çaresizleşmeye başlarlar umutlarını duygularını yitirirler, hayatları anlamsızlaşır ne için kimin için yaşadıklarını bilemezler, kör topal dilsiz olmuşlardır sanki, hayatlarında hiçbir gaye hiçbir amaç yoktur ve hayatlarını boşu boşuna idame ettirirler ve bunun adı da manevi boşluktur.
teoman'ın "doktor" şarkısında hiç dolmadığı söylenen boşluktur.
"öyle büyük kiinan doktor içimdeki boşluğum
ne koyarsam koayım hiç dolmuyor"
hayatınızı dolduran kişi, uğraş, meslek vs birden hayatınızdan çıkarsa hissedersizniz bu boşluğu. kişinin kendisini gereksiz hissetmesiyle paralel olarak büyür.
