film gürcü-Abhaz savaşını alıp bir evin içinde minyatür bir savaş haline getirip bize sunuyor. Dinsel ve milliyetçi bir nefret ile başlayan süreç, iyi bir kurgu ve zekice –az ama öz- yazılmış diyaloglar ile bir insanlık öyküsüne dönüşüyor.
insan düşünen bir varlıksa hisseden bir varlık da olmak zorundadır.bu bizi biz yapan bir parçamız.
80 dakikalık bir film ve isimde aslında içeriğin anlatmak istediği gibi savaşa değil insana değiniyor. Savaş psikolojisi altında bile insan kalabilmenin bir örneğini sunuyor. Film bu kadar güzel olmasını ise gerçekçiliğinden ve doğallığından alıyor.
Oldukça düz ve güzel bir hikaye. Son dönem izlediğim en iyi filmler arasında.Kesinlikle izlemenizi tavsiye ederim.cok konuştuysam da aslında Üzerine fazla konuşmaya gerek olmayan film. Varın gidin izleyin.
savaşın ne denli yıkıcı olabileceğini düşük bütçeyle bu kadar az adamla enfes şekilde izleyicisine sunan, gürcistan-estonya ortak yapımı film.
düşmanlıkların ve dikte edilen tüm fikirlere rağmen barışın mümkün olduğunu gösteren hollywood klişesiz, amerikan bayraksız, tarafsız, çarpıcı bir savaş draması.
her izleyicisinin içinde bir yerlere dokunacağını düşünüyorum, ivo'nun marangoz olmasında dahi mesaj var, ağaçlar, gökyüzü, orman çitler vesair o kadar gerçek ki filmin içine dahil olmanız çok uzun sürmüyor.
tek tek her karaktere empati yapıyorsunuz, sen ne hoş, ne güzel bir adamsın ivo.
sonlara doğru ahmed ile yaşanan diyalog, hüzünlendirir/enfestir.
ivo : ne fark eder ki ahmed?
velhasıl şiir tadında, barış tadında, tüm zamanlara mesajlar veren bir insanlık filmi.
imdb 8,3/10
müziğine gelince, filmden sonra dinledikçe duygulanıyorum.
sinema'nin temel işlevi, bir kaç film karesini birleştirerek bir fikir üretmektir. mandariinid, bir kaç film karesini birleştirerek büyük bir meseleyi anlatıyor. bunun için ne büyük bir bütçe, ne milyon dolarlık bir set, ne de o saatini trilyonlar verilen oyuncuları, hiçbirini kullanmıyor. 'bir kaç kişi ve güçlü bir sinema bilgisi ile anlatılmayacak şey yoktur' fikrini benimsememe sebep olmuştur bu yüzden.
inanılmaz bir soundtrack'i vardir ayrıca.
--spoiler--
- Yani oğlunu gürcüler mi öldürdü?
+ Evet, ama ne fark eder ki?
- Nasıl yani? Oğlunun mezarının yanına bir gürcü gömdün.
--spoiler--
neden bu kadar kıyıda köşede kalmış bir film diye düşündüm izlerken. bir savaş filminin insancıl yönü, arka plan olayları herhalde en iyi böyle anlatılabilirdi.
aksiyonsuz, üç beş oyuncu, bir iki ev, bir iki araba ve olmazsa olmaz olan güzel mandalina bahçesiyle çekilmiş bir estonya filmi.
2013 Gürcistan-Estonya ortak yapımı bir Zaza Urushadze filmidir. savaşın insanları anlamsız bir düşmanlığa sürükleyişini şiirsel bir dille anlatan ve bunu yaparken de yürek titreten bir film.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2060019/+
- yani oğlunu gürcüler mi öldürdü?
+ evet, ama ne fark eder ki?
- nasıl yani? oğlunun mezarının yanına bir gürcü gömdün.
+ ahmed, fark eder mi?
...
Özellikle şu diyalog filmin vermek istediği mesajı özetliyor. (ilgili sahne için tıklayınız)
Gürcü Çeçen savaşı sırasında yaralanıp aynı evde Estonyalılarla kalan her iki taraftan askerin değişimini anlatan antimilitarist ve şiirsel bir film.Savaşın aslında kimsenin savaşı olmadığı ve ne olursa olsun bir cinayet olduğunu gözler önüne seriyor.Müzikleri de çok güzeldi.Yaşasın halkların kardeşliği.
bir gürcü ve çeçenin savaş dramlarını anlatan film.
--spoiler--
ivo ise bu iki kişiye müdahil olmakta, onları aynı çatı altında birleştirmektedir. film her ne kadar zıt taraflar üzerinde yoğunlaşsa da savaşın ortasında kalan insanların ne kadar tehlikede olduğunu göstermektedir.
--spoiler--
savasin olumleri siradanlastirmasini insanin gozune gozune sokan film. oynayanlar olume tepkisizdi ama finalinde bizi aglatti. oglunu birakip topragindan gidemeyen bir babanin birbirini oldurmeye calisan iki askeri nasil insan yaptigini anlatiyor. masada oturup konusulsa, iki cay icilse aslinda insan olunabiliyor. *
