ankara barış gücü tugayı general eşref akıncı kışlası'nda bulunan sosyal tesisler. öyle misafirperver, öyle kadirşinas bir yer. ahmet kaya'dan yılmaz güney'e, deniz gezmiş'ten muhsin yazıcıoğlu'na bir çok ünlüye evsahipliği yapmıştır.
deniz gezmiş'in kaldığı koğuş'tan karşı dağın eteği gözükür sadece. ve o dağa "ne mutlu türk'üm diyene" yazmışlardır.
mamak cezaevi; 12 eylül... işkence... albay raci tetik.. mamak cezaevini tanımlayan kelimeler. direniş, hayatta kalma mücadelesi... bazen tek kişilik hücrede 4 kişi aynı kaptan su içmek, bazense koğuşta yoldaşlarla cezaevi yönetiminden gizli sabundan satranç yapmak, sessiz halaylar çekmek, ölüm ourucu tutmak. bazen tüm gün hoparlörden nutuk, gençliğe hitabe dinlemek, bazen gençliğe hitabeyi okumadığı için askerler tarafından ölesiye dövülmek. bazen günlerce aç kalmak, sevdiklerinden, geride bıraktıklarından haber alamamak. gönderilen mektuplarının cevaplarının gelmesini günlerce beklemek... bulutlara havalandırmadan değil de uçsuz bucaksız yeryüzünden bakmayı düşlemek.. umutlar biriktirmek yüreğinde, sevdiğine, anaya, aileye, özgürlüğe, güzel günlere kavuşmayı düşlemek...
burası adam olmak için geldiğiniz okul. burada nasıl adam olunur onu öğreneceksiniz. * mamak cezaevi* bir dönem insanlarının gençliklerini yitirdiği bir yer.
orada yaşananlar bizim, hepimizin, tüm türkiyenin büyük bir ayıbı ve hep öyle kalacak...
4 ay ikamet ettiğim unutulmayan mekan.tuvaletten başladıydık temizlmeye çömez olduğumuzdan.sonra bulaşıktı paspastı derken sirkülasyon çok olduğundan yanlızca yatma görevi kalmıştı bana.ama Allahtan fazla kıdem alamadan tahliye oldum.
firardan yatan erlere keşke 3 yıl askerlik yapaydımda buraya düşmeseydim dedirtecek kapesitededir.içerde bişey yapıldığından değil içerdekilerin doğal potansiyelindendir bu durum.
