kendimi şoka uğratacak bir mallık yaptığım an.
"böylesi bir mallığı yapabiliyorsam gidip kendimi öldürmeliyim." dediğim an olur kendisi.
kendimden soğuduğum andır.
Görgüsüzün biri karşımda yemek yerden ağzını şapırdatmaya başladığında.
Bütün dikkatim dağılıyor, birkaç saniye donup kalıyorum öyle.
Sanki karşımda bir köpekle yemek yiyormuşum da her an ağzındakileri dökecekmiş gibi geliyor. Ama insan işte.
Sinir bozucu bir his.
Lise son. Yürüyüşteyken bir labrador cinsi siyah köpek gördüm bir sevimli kerata 6 aylık civarı. Sevdim biraz neyse takıldı peşime. 1 sene öncede babamın 9 senedir kurtulmak isteyip de kurtulamadığı canım arkadaşım köpeğim ölmüştü. Apartmanın dibine gittim sesleniyorum
Düzensiz: Babaa babaaaa
Babam: Efendimm!! Anahtarımı unuttun yine yahu.
Düzensiz: Yok baba. Babaaa baksana şuna ne güzel dimi alalım mı bunu valla sen eğit çapkın gibi sorun yaşamazsın söz..
Babam: tamam olur getir yıkayalım baksana ne tatlı çok akıllı bir şeye benziyor.
Düzensiz:valla mı tamam ehehe благодарю татко (burası yalakalık tabii bulgarca rusça konuştuğumda mest oluyor ırkçı pe... Neyse)
Babam: tabii tabii ama sen kendine kalacak yer bul güzel kızım tamam mı?
Düzensiz: O ne demek baba yaa hani kabul etmiştim bu ne şimdi?
Babam: Ben hala istiyorum şimdi senle bu güzel çocuk aynı evde hayvan ne kadar akıllı olsa da psikolojini bozarsın yazık değil mi?
Bu diyalog 4. Kattaki babamla aramızda geçerken son cümlesinde anonslu anonslu kaldığım andır. Bir soru.
Biraz hazırcevap bir tarafım var özellikle hiç tanımadığım insanlar karşısında,haksızlık edilmeye kalkışılınca kendim bile şaşırıyorum söylediğim şeyler için,otomatik olarak açılıyor çenem.Ama tanıdığım,özellikle çok vakit geçirdiğim birileri bana kötü şeyler söylediğinde işte tam bu başlığın hakkını verecek şekilde mal gibi kalıyorum.Şu “laf sokma” olayı hele bitiriyor beni.Yüz yüze baktığın bir insanla bu hale geleceksen ısrarla neden bu Sürekli iletişimde olayım ama üstünlüğümü de eksik etmeyeyim çabası? Neyse konu başka yerlere gidiyor,bir şeyleri hatırlayıp sinirlendim yine sjdj.
(neyse sanırım bu mal gibi kalma olayı hayatımın lanetinden “O bana yaptı ama onun kalbi kırılmasın”.)